BEHDÎNAN-
Ji pênûsa ZANA YURTSEVER…
“Dîrok “15ê Tebaxa 1984an” e, yanî guleya ewil a li dijî dijmin, xiyanet û emperyalîzmê hat avêtin, pêşdeçûna azadiyê ye.
Fermandarê pêşeng ê pêngavê Heval Egîd bi eslê xwe ji Farqînê ye, lê li Elîhê di malbateke welatparêz de mezin bû û di bin bandora hewldanên israr ên Şehîd Mazlûm Dogan de bû û tevlî nava refên PKK’ê bû. Di dadgehên Tirk ên faşîst de gotina Mehmet Hayri Durmuş a “Pêwîste gelê Kurdistanê têkoşîna çekdarî esas bigire” ji xwe re kir binheg û di 15’ê Tebaxê de bi hevalên xwe re avêtin ser 3 qereqolan û guleya yekemîn a şerê çekdarî avêt. Bê guman mîmarê sereke yê vê pêngavê Rêber Apo ye.
Heval Egîd, Fermandarê ku di dilê me de şîn dibe ye.
Di van rojên ku em ber bi Pêngava Pêngava 15’ê Tebaxê ya dîrokî ve ku di pêşengiya Serfermandarê Mezin Heval Egîd (Mahsum Korkmaz) de pêş ket de, dîrokê careke din nîşanî dost û dijminan da ku PKK nayê têkbirin.
Dema behsa 15’ê Tebaxê tê kirin, bêguman Heval Egîd tê bîra mirov. Min Heval Egîd ji zimanê kesên ku bi Heval Egîd re jiyane nas kir. Ma ew bêyî dilê xwe yê ciwan û kesayeta xwe ya şervan a leheng dikaribû bibe pêşengê vê mîmariya pîroz? Qet. Ji ber vê yekê dema ku behsa Heval Egîd tê kirin, kesayetek wêrek, leheng û dilnizm derdikeve pêş çavên me. Dema em li Heval Egîd dihizirin em xweşiktir dibin û dibin rêheval.
Çawa ku Rêber Apo got “Egîd şêrîn e.”
Heval Egîd sembol û xeta gerîla ye.
Bi rihê xwe yê ciwantî, dînamîk û zindîbûna xwe ya di jiyanê de dibe rêhevalê hevalan û bi dilsoziya xwe ya ji bo gelê xwe û fermandariya xwe ya leşkerî ya kêm ku di nava her kesî de peyda nabe, ji me re bûye mînak.
Em bi ruhê Heval Egîd, guleya yekemîn û 15’ê Tebaxê mezin dibin.
Dîrok “15’ê Tebax’a 1984’an” e, yanî guleya yekemîn a li hemberî dijmin, xiyanet û emperyalîzmê, pêşdeçûna azadiyê ye.
Pêngava 15’ê Tebaxê roja ku Kurd ji nû ve ji dayik bûn, jin dest bi artêşbûnê kirin, jin û ciwan bûn şoreşger, zincîrên koletiyê ji hev qut bûn û li Kurdistanê ji 7’an heta 70’î her kes bi coş rabûn ser piyan.
Em ketin 40. salvegera pêngava azadiyê ya ku bi gotina Heval Hayrî dest pê kir, bi pêşengiya Heval Egîd bû pratîk û bi berxwedana bi hezaran gerîlayan dewam kir. Îro ji bo me roja azadî û vejînê ye. Roj roja ku dayîkên me rûmetê dibînin, gerîla moralê dibînin, ciwan jî hêviyê dibînin.
Yên Egîd, Kemal, Hayrî, Mazlûm, Sara, Zîlan û Bêrîtan îro bi jiyana xwe têkoşiyan. Bi înad, hezkirin, sebir û dilekî mezin ber bi serkeftinê ve meşiyan. Şoreşa Rojava encama vê israr û hezkirinê ye. Ev şoreşa ku bi pêşengiya ciwanan dest pê kir, bandoreke mezin li Rojhilata Navîn û cîhanê kir. Me xwe bi şerê xwe bi kesên ku nedixwestin me nas bikin da naskirin. Me jî bi ruhê guleya yekem bersiv da yên ku xwestin me tine bikin, emê bersivdayinê bidomînin.
Ciwan û jinên şoreşger ên bi ruhê Egîd li her derê ne
Navê “Egîd” di parçeya Bakurê Kurdistanê de gelek caran tê bikaranîn. Lê piştî şehadeta Heval Egîd (1986’an li Botanê) navê zarokên ku nû ji dayik bûne li Başûr, Rojava û Rojhilatê Kurdistanê bû Egîd. Êdî heval Egîd li her derê bû. Niha bi hezaran Egîd li çiyayan têkoşîna azadiyê didin.
Li vir careke din hate îspatkirin ku şehadet PKK’ê naqedîne, berovajî wê xurt dike. Her şehadetek me gavekê nêzî azadiyê dike. PKK jî ev e. PKK tevgereke ku xwe bi xwe diafirinê ye.
Ya ku PKK’ê dike PKK ruhê wê yê ciwan e. Pêşengên wê ciwan û jin in. Ciwan hêza motorê ye. Qet pîr nabe, naqede, nayê qedandin.
Bi qasî xwîna ku di damarên me de diherike, germ e û wekî ava ku di çeman de namîne, herikpar e.
Ciwanên azad û welatparêz ên şehîdên me afirandine ev e.
Jin û ciwan êdî ne bi derew û çîrokên çêkirî yên ku dibistanên Tirk, Ereb û Îranî ji ciwanên Kurd re dibêjin ciwanên Kurd asîmîle bikin na, bi bîranînên gerîla mezin dibin. Ciwanên ku bi bîranînên gerîla mezin dibin, dibin şoreşger, li hemberî dagirkeran gel û welatê xwe diparêzin, rol û mîsyona xwe bi cih tînin.
Ger neke, divê ji xwe bipirse. Çawa ku divê tu carî xwe ji lêpirsînê dûr nekeve, divê bi durustî jî nêzî xwe bibe. Ev prensîb û pîvan e.
Berpirsiyariya şoreşgerî cih û demê nas nake
Îcar di 15’ê Tebaxê de rol û mîsyona me ya ciwanan çi ye? Bê guman em ê li hemberî dijmin xwe bi rêxistin bikin. Em ê mejiyê xwe ji dijmin paqij bikin. Em ê parastina xwe bi xwe çêbikin û bi çalakiyên xwe yên bi bandor li her derê li dijmin bixin. ABC ya çekê tune. Çek her tişt e. Çek pênûs, kamera, agir, kevir, berxwedan e.
Çeka me ya îdeolojîk a herî mezin fikrên me, şêwaza jiyana me, berxwedana me ye.
Min ev gotin ji hevalekî xwe bihîst: “Berxwedan te ciwan dike.” Bi rastî jî wisa ye.
Yek ji qadên ku bi taybetî ciwan û jin dikarin bi azadî têbikoşin, çiyayên azad e ku weke mala xwe dizanin. Çalakiya herî mezin a şoreşgerî ew e ku her ciwan û jin tevlî nava refên gerîla bibe.
Hevalbûn, gerîllabûn… hesta herî azad û watedar e.
