NAVENDA NÛÇEYAN – Hêlîn Hêvî bersiv da banga Tûgayên Kedê û di nava heyeta enternasyonalîst de ev 2 meh in li Rojava ye. Hûn li ser rola ciwanan a di şoreşa Rojava de lêkolînan dikin û bi gelek ciwanên ku di şoreşê de bi awayekî aktîf cih digirin re axivîn.
Hêlîn Hêvî ji ajansa me re behsa serpêhatiyên xwe kir û eşkere kir ku bi taybetî ji bo xwe gelek têgihiştinên xwe ji xebatê wergirtine. Di derbarê wê de ku çi nehişt ku wê li Almanyayê gavên berbiçavtir bavêje û nîqaşên bi ciwanên Rojava re di nav wê de çi bûn, bi berfirehî dide zanîn.
Hêlîn Hêvî ji ajansa me re wiha got:
“Ez Helîn im, ez ji Almanya me. Li Almanyayê ji pirsgirêkên ku di civakê de dibînim li bersivekê digeriyam. Ji ber vê yekê min dest bi xwendina zanistên civakî kir, loma jî di nav komên siyasî yên cuda de çalak bûm. Di destpêka wê demê de dema ku min xwe li ser çepê sîyaset kir, min wêneyek pir rast hebû ku ez çawa çepgiran, rêxistina çepgir xeyal dikim. Hevgirtin, alîkariya hev, rêzgirtin û erê, li cihekî ji hev hez bikin.
Min wê demê tevgera kurd nas kir, ku min ev tişt pir zêde tê de dîtin. Bi taybetî bi hevalên tevgera Kurd re min dît ku ev tişt tên jiyîn. Vê yekê ez ketim ser rêya vir, her çend demek dirêj ji min re çû ku ez hatim vir.
Ez ji bo lêkolîna li ser ciwanan hatim bakur-rojhilatê Sûriyê. Di nava tevgerên şoreşgerî de bi rêxistinkirina ciwanan. Projeya lêkolînê divê ji bo ciwanên li Ewrûpayê, ji bo rêxistinbûn, avakirina civakeke azad û bi vî awayî hêviyê jî pêşkêşî bike. Lê bi rastî jî bi rastî tê wateya rêxistinbûyîna şoreşgerî, xwedî hêvî, ruhê ciwantiyê, min tenê li vir dît. Tevî ku min berê jî li ser vê yekê dema ku ez li Almanya bûm. Tu dikarî bibêjî ku min tevgera kurd nas kir û li cihekî min fêm kir ku tiştekî ku dikare hêviyê bide me heye. Lê min nikarîbû vê yekê hîs bikim.
Ev çend hefte ye ku em bi gelek ciwanên ji pêkhateyên cuda re hevpeyvînan dikin û çîrokên wan dibihîzin, çima li vir li herêmeke ku bi salan şer lê diqewime, çima bi rêxistin in, çima ji bo civaka xwe têdikoşin û çi ew e ku bi rastî ji bo xewnek civakek ku ew dişopînin. Wê demê min bi rastî dest bi hêviyê kir.
Berî ku ez bêm vir, min xwe wek mirî hîs kir. Ji ber vê yekê bi rastî ne zindîbûm. Hestkirina bextewariyê pir dijwar bû her çend min xwe bi heman hevalên ku ez niha li vir im li dora xwe girtim. Tenê ji ber ku ez bi tevahî winda bûm ku ez kî me, armanca jiyana min çi ye, armanca rêxistinkirina siyasî çi ye, û min nekarî li deverek hêviyek bibînim.
Lê ez tenê du meh in li vir im û bi gelek hevalên xwe re dijîm. Em hewl didin ku jiyana civakê ava bikin, û bê guman ew ji bêkêmasî dûr e. Gelek pirsgirêk û nakokiyên me hene, lê di vê dema kurt de gelek tişt di min de guherî. Ev demeke pir û pir dirêj e ez li vir kêfxweş bûm. Ji ber vê yekê ez gelek spasdar im.
Lê dîsa jî, ev demek dirêj e ku li Ewrûpayê tişt ji bo min baş neçûn û min nekarî bi rastî diyar bikim ka pirsgirêk çi ye. Tevî tiştên ku ez bi tevgera kurdî fêr bûm jî, min tu carî bi tevahî fêm nekir ku çima li Almanyayê rewş ji bo min ewqas xirab bû.
Di şûna wê de, ez li vir fêr bûm ku pirsgirêkan analîz bikim û rêyek hevpar ji wan re bibînim. Gelek tişt tenê xwe çareser kirin ji ber ku min dît ku jiyîna di civatek bi vî rengî bixweber we çêtir hîs dike.
Û gelek hevdîtinên li vir bi ciwanên şoreşger re jî têgihiştinek mezin da ku bi rastî berpirsiyarî tê çi wateyê. Ji bo mirovên li dora min, ji bo tevahiya mirovahiyê jî. Vê yekê nîşanî min da ku ev rola pêşeng a ciwanan bi rastî tê çi wateyê. Bi rastî min dikaribû di van ciwanên vir de vê yekê bibînim û wan ji xwe re wekî mînak bikar bînim.
Divê ciwanên li Ewropayê biwêribin ku haya wan ji mezinbûna di nav kapîtalîzmê de çi ye, ya ku em hemû dixwazin têbikoşin û bibînin ku piraniya sedemên ku em neyên Rojava, ne hatina bakur-rojhilatê Sûriyê digirin dest. Bi rastî hincetên ku rasterast ji mezinbûna ji kapîtalîzmê derdikevin. Di çarçoveya vê pratîka şoreşgerî ya ku divê em ji bo vê pêş bixin, teqez divê ev yek were vir.”
