RÊBERÊ GELAN ABDULLAH ÖCALAN
Jin; Xwediyê jiyanê, axê, rastiyê ye. Divê em bi navê dildariyê, pêşiya tevkuştina giyan û fizîka jinê bigirin. Divê di kesayeta jinan de rêgez hebe, lê ev yek bi kêrê, bi kuştinê nabe.
Min yekîtiya we û partîbûna we bi rêzdarî pêşwaz kir, ez bûm alîkar. Min her tim got, pêwîst e hûn bibin garantiya jiyana azad û xweşik. Wê rojekê misoger hûnê bigihîjin jina hêzdar ya ku bikare zilamê paşvero, derewîn û zordar bîne ser xetê; bi vê baweriyê min hewldana xwe heya dawî domand. Mirov bi malkirina jinan nambe zilam û mezin nabe. Ne min xwest wisa mezin bibim, ne jî min xwest ez bibim zilam; heta zilamtiya wiha min ji bo xwe bêrûmetî dît. Ez zanim, min jin xist rewşekî zor. Min jin anî warê parçeyek ji agir, ez vê jî dizanim. Ez zanim yên di nava xwe de dijminahî dikin, gelek bêmafî dikin jî hene. Min we tenê hişt, ez vê jî dizanim. Lê rastiyeke herî girîng ku ez dixwazim hûn bizanin: pêwîst e hûn qasî çarenûsa şer jî, aştiyê jî diyar bikin, bihêz bibin. Bê vê jiyan heram e. Bê vê dildarî nabe. Bê vê tu bêrî nayê derbaskirin.
