STENBOL – Buroya Hiqûqê ya Sedsalê ku parêzeriya Rêber APO girtiye ser xwe, daxuyaniyek bi sernava “Nameya me ya eşkere ya ji Wezareta Edaletê re ye” weşand. Buroya Hiqûqê ya Sedsalê diyar kir ku 720 roj in agahî ji muwekîlên xwe Abdullah Ocalan, Hamîlî Yildirim, Omer Hayrî Konar û Veysî Aktaş nagirtin.
Nameya Buroyê wiha ye:
‘720 ROJ IN EM TI AGAHIYAN NASTÎNIN’
“Birêz Bozdag, em tevlî hemû hewldan û serlêdanên xwe 720 roj in ti agahî ji muvekîlên xwe birêz Abdullah Ocalan, birêz Hamîlî Yildirim, birêz Omer Hayrî Konar û birêz Veysî Aktaş nastînin. Herî dawî 25’ê Adara 2021’an di şert û mercên pandemiyê de, malbatên muvekîlên me pir kêm bi telefonê bi wan re axivîn. Di heman demê de birêz Ocalan di hevdîtina xwe ya pirt kurt a bi telefonê de ku di pêvajoya 24 salan a girtîbûna xwe ya li Îmraliyê de cara duyemîn bi birê xwe re kiribû, bi taybetî xwestibû ku ji mafê xwe yê bi hevdîtina bi parêzerên xwe re sûdê werbigire.
‘TEVÎ SOZA XWE JÎ HÛN QEDEXE DIKIN’
Sala 2019’an gelek mirovan ji bo bi dawîbûna siyaseta tecrîdê, grevên birçîbûnê û rojiyên mirinê girtin û dawî li jiyana xwe anîn. Sala 2019’an 5 hevdîtinên parêzeran hat kirin û birêz Ocalan pêşî li mirina bi sedan kesan girt. Hevdîtina herî dawî ya li Îmraliyê 7’ê Tebaxa 2019’an hatibû kirin. Tevî soza Wezîrê Edaletê yê demê, nêzî 4 sal in çûyîna parêzeran ya Îmraliyê car din hat qedexekirin.
‘HÛN LI GORÎ KÎJAN QANÛNÊ TÊKILIYÊ QUT DIKIN’
Em parêzer û malbatên wan, ji 25’ê Adara 2021’an ve ti agahiyê ji Îmraliyê nastînin. Li wir çi çêdibe, ti agahî û çavdêriyek me nîne. Hûn vê mafê ji kîjan qanûnê digirin ku hemû têkiliyên çar girtiyên siyasî yên Kurd qut dikin.
Birêz Wezîr
Di 6’ê Sibatê de li welatê me karesateke mezin a erdhej pêk hat. Li gorî hejmarên fermî zêdetirî 48 hezar welatiyên me jiyana xwe ji dest dane, bi deh hezaran jî di bin xirbeyan de mane û birîndar bûne. Bi sed hezaran gelê me bêmal man û neçar man koç bikin. Girtiyên li girtîgehên girêdayî wezareta we, ji bo karibin bi malbatên xwe re biaxivin û agahî bistînin, mafê wan ê têlefonê bi zêde hat dayîn. Ev mafê ku di şert û mercên erdhejê de ji girtiyên bi hinceta însanî re hat dayîn jî ji muwekîlên me yên li Îmraliyê re nehat dayîn! Her wiha tevî ku malbatên her çar muwekîlên me li herêmên erdhejê dijîn jî ev yek pêk hat.
‘GELO REJÎMEKE DIN A HIQÛQÊ HEYE?’
Di vê mijarê de em dixwazin bipirsin; Ma Girtîgeha Girtî ya Tîpa F ya Îmraliyê ne girtîgeheke girêdayî we ye? Li Îmraliyê rejîmeke cuda ya hiqûqî an hiqûqa welatekî din tê sepandin? Mesela çima girtiyê girtîgeha Sîlîvriyê li Rihaya, li herêma erdhejê telefonî malbata xwe dike û aqûbeta xizm û hezkiriyên xwe bizane, yên li Îmraliyê carekê jî nikarin telefonî malbata xwe bikin bikin? An jî em wiha bipirsin: Ji bilî Girtîgeha Îmraliyê, girtîgeheke din a girêdayî Wezareta we heye ku ev çil û sê meh in ti parêzer û parêzvanên mafên mirovan nekaribin têkevin hundir? Li girtîgehên girêdayî wezareta we girtiyên ku ev 717 roj in agahî ji malbat û parêzeran nayê girtin hene?
Birêz wezîr,
Weke hiqûqnasekî hûn jî pir baş dizanin ku tu bersiveke ji hêla hiqûqî ve bikara îzaheta van pirsan bike tune ye. Nexwe biryarên DMME’yê yên têkildarî mijarê û raporên Komîteya Pêşîlêgirtina Êşkenceyê ji xwe li holê ne. An jî bi heman awayî hûn jê baş pê dizanin ku tabloya 24 salan a li Îmraliyê tenê ji binpêkirina rêgezên qedexeya êşkence, miameleya xerab û cihêkariyê ya PMME’yê bisînor nîne. Mijara bingehîn; helwesta hikûmeta we ya li hemberî meseleya Kurd ku ji demokratîkbûnê heta aboriyê, bingeha hemû pirsgirêkên mezin e û birêz Ocalan e ku dikare di vê pirsgirêkê de bi roleke mezin rabe. Mesele ew e ku miwekîlên me li derveyî ‘pergaleke hiqûqê’, li qadeke nediyar û nepênasekirî, di statûya rehîneyan de tên ragirtin. Gelo hûn dê kengî dawî li vê statûya dîltiyê bînin? Belkî jî pirsa esasî ev be. Weke wezîrê dadê, gelo hûn di ferqa berpirsyariya xwe de ne?”
