NAVENDA NÛÇEYAN –
Şoreşa Rojava Şoreşa gelan e. Bi sedan kes welatên cihanê ên cur bi cur berê xwe dane Rojavayê Kurdistanê. Jina Ciwan ya enternasyonalîst Rojda re me hevpeyvînek çêkir. Rojdaya ku Brezîlî di nava gelê Rojava de karê çandê dike ajansa me Nûçe Ciwan re behsa Şoreşê û naskirina xwe ya Rojava kir.
M
Hevpeyvîna me Rojda Brezîlya re bi tevahî wiha ye:
Navê min Rojda ye û peyva “roj” bû yekem peyva ku ez bi kurdî fêr bûm, ku tê maneya “roj”… Û ji bo min serpêhatî û hestên min bi hilatina rojê ve girêdayî ne. Ji ber ku ji bo min derketina rojê tê wateya hêviyê. Dema ku ez hatim Rojava, piştî şeva yekem dema ku ez ji xew rabûm, tê bîra min ku min dît ku roj ji pencereyê tê hundur û min hestek cûda û taybet çêbû. Ji ber ku min dizanibû ku ez li cihê Şoreşê me. ew qas li ser vê yekê, tiştekî ku min di nava hevalan de axifîbû û dixwest ku ez bibînim. Min xwest ez vê yekê îspat bikim, ji bo xwe û hevalên din ên ku ne li vir in ku di pergalek alternatîf de bijî mimkun e. Ango di nav civatê de bijî, hêviyek hebe, bêtir jê hez bike mimkun e.
Ji ber ku ez di pergala kapîtalîst de, li welatekî ku îro bi rastî nexweş e jiyam, her roj ez hînî gelek tiştan dibim. Li welatekî ku li dijî faşîzmê têdikoşe, lê em li ber xwe didin. Bi rastî jî zehmet e ku her roj bi hêz û hêviya têkoşînê rabin, ji ber ku hûn li pêş çavan in û hûn îhtîmala veguhertina guherînê, veguherînê nabînin. Ez bi huner û çandê re dixebitim; Ji bo ku ez bikaribim behsa mirovatiyê bikim, wekî mirovek jî pêşde bibim, nîqaş bikim, refleks bikim, civakê pêş bixim, ez bi wê re kar dikim. Lê tevî vê yekê jî min hest kir ku ev yek ne mimkûn e, lê dema ez hatim Rojava min ji xwe re îsbat kir ku çiqasî gengaz e. Çiqas gengaz e ku meriv xwe pêş bixe, di civakê de bijî – di civaka rast de.
Min îspat kir ku her roj li vir, bi taybetî bi malbatên ku bi hezkirineke mezin ez li ser çand û kevneşopîyên kurdî fêr bûm. Ev nîşan dide ku çiqas li welatên rojavayî – yên ku ji hêla kapîtalîzmê ve têne rêvebirin, em çiqas bi laşê xwe, bi kokên xwe ve girêdayî ne û li vir -heta ne ji vir im- ez xwe bi kok hîs dikim. Ev pir taybet e, beşdarbûna di bîranînekê de, reqskirina govenda kurdî, guhdarîkirina muzîkê, û wisa ye ku min berê jî ew nas kir. Ez hest dikim ku dilê min li gor stranê lêdixe, her gava ku tê avêtin, hûn di çemberê de direqisin, hûn li çavên kesên din dinêrin, heta ku hûn hevûdu nas nakin. Mîna ku tu parçeyek jê yî, mîna ku nebe, tu beşek jê yî. Û ev pir taybet e, pir mirovî ye. Ev nirxên ku me winda kirine ne. Ya ku pergala kapîtalîst ji me standiye, globalîzm, em bûne pir ferdperest û li vir hûn ne tenê li xwe, li ser civakê, li hevalên li dora xwe jî difikirin.
Tiştê ku ez fêr bûm ev e ku, her tiştê ku ez dikim, ji şiyarbûnê bigire heya razanê. Ez ji bo xwe û ji bo yên din dikim û ji ber vê yekê gengaz e ku ez di civatê de bijîm, di civakek rast de bijîm. Gelek caran ew li ser çand û adetên Brezîlyayê ji min dipirsin, û ez xwe winda dikim ku qala wê bikim. Ji ber ku di roja me ya îroyîn de globalbûn ewqas bandorê li welatên rojava dike ku em bi koka xwe dizanin. Li vir gava ku hûn diçin malekê, hûn hemî rîtuelan dikin, hûn çayê vedixwin, silavê didin mirovan, hûn di çemberekê de rûdinin. Ev yek ji me re nîşan dide ku Şoreş çiqasî girîng e ku mirov bê sînor bijî. Ji bo ku mirov hurmetê bigire, li jiyanek wekhev bigere û herî zêde jî jê hez bike. Ez difikirim ku min qet carî ewqas jê hez nekir. Bi mirovên ku we qet nedîtiye, we qet nedîtiye û ew qas cûda bûn… lê dîsa jî, bi hezkirin û têkoşînê ve girêdayî bûn.
Di erdnîgariya ku baviksalarî ev qas êrîşkar e, ew qas tund û tûj e, mirov li vir weke jinekê bi nirx û hurmet be, bê guhdarkirin, ev gelekî mezin e.
Ji ber vê yekê ji bo min ew ne ezmûnek, lê fêrbûnek kûr e. Dikare vê yekê bi pêş ve bibe, bimeşe, dixwaze bidomîne. Û ew e ku mirov bixwaze koka xwe hîn kûrtir bike, her carê hê bêtir bixwaze ku mirov werin vir da ku wê bijîn jî ji ber ku tenê li vir mirov dikare bi rastî bijî. Helbet nakokî hene, zehmet e dema meriv ziman nizanibe, lê meriv hêdî hêdî fêrî wî bibe, çand adet lê tev beşek ji vê pêvajoyê ye. Yê ku bi jiyana şoreşgerî bawer bike, bawer bike û xwedî hêvî be ez vedixwînim.
