15’ê Sibatê çîroka her kesî ye

NAVENDA NÛÇEYAN
Yeko ARDIL nivîsand —
Di ser wê roja bêyom û bêbext re 23 sal derbas bûn. 15’ê Si- bata sala 1999’an ji bo her Kurdek weke mîladek e. Belê ez vêna weke îdiayeke qewî dibêjim ku çi ji bo yên dilsoz û alîgir û çi jî ji bo yên qaşo bêalî û li hember ji bo her kesî ew roj gelekî girîng e.
Di ser wê roja bêyom û bêbext re 23 sal derbas bûn. 15’ê Si- bata sala 1999’an ji bo her Kurdek weke mîladek e. Belê ez vêna weke îdiayeke qewî dibêjim ku çi ji bo yên dilsoz û alîgir û çi jî ji bo yên qaşo bêalî û li hember ji bo her kesî ew roj gelekî girîng e.

23 sal ne hindik e; zarokên ku di wî salî de hatin dinê niha serdema ciwaniya xwe dijîn, gelek yên nav- sere êdî li vê cîhanê nînin, bi heza- ran cangorî bê yî ku azadiya rêberê xwe bibînin axa sar hembêz kirin. şitlên ku di wî salî de hatin çandin niha bûne devî û devî jî bûne dar.

Yek ji wan dilsojên doza azadiya Kurdistanê jî nivîskar û rewşenbîrê hêja apê Haydar Işik bû. Mixabin wî jî derd û kulên xwe, xem û janên xwe bar kirin û koça dawiyê kir. Ji bo her Kurdek ew roj xwedan serpê- hatî û çîrokek e.

Gava serokê Kurd gav avête axa Romayê û ew nûçe li cîhanê belav bû, ji bo Kurdan û dostên wan ser- demeke dîrokî jî dest pê kir. Li ali- yekî nezelaliya rewşa wî û li aliyê din jî hêviya ku şaristaniya Ewrû- payê rêyek li pêş pirsgirêka Kurd veke di nav hev de mabûn. Kurdan Roma vegerandin qadeke pîroz. Heta wê roja kambax a ku agahiya derketina birêz Ocalan a ji Îtalyayê belav bû jî ew hêvî û rewşa şêlû ber- dewam bû. Li gel dijwariya mercên heyî jî serboriya jiyana rêberê Kurd a ku ji nav gelek tengasî û ji devê gelek kendalan karîbû xwe û tev- gera xwe rizgar bike û wan mercên dijwar vegerîne destkeftên dîrokî di- kir ku hêviya gel her zindî bimîne. Lê di wê sibeha bêyom a ku gurên devbixwîn xwe ji bo xwarina bede- nên mirovan amade dikirin de ew- rên reş û tarî jî li ser asîmanê welatî perdeya reşbîniyê dişidandin.

Ew roj li welatê ku ji bo dewleta dagirker mîna mêtîngehek kar dikir jî bi hezaran Kurd li ser piyan bûn. Li navenda Bûkreşê bi sedan kes ku di nav wan de kal û pîr, zarok û ci- wan jî hebûn, ji bo xwe gihandina rêberê herî dawî amade bûn. Lê desthelata xwe firotî ya Romanyayê destûr neda. Bi dehan Kurd ji ber derbên bêbext di nav xwîna xwe de gevizîn. Daxwaza Kurdan ew bû ku qet nebe rê li ber barbariyekê bigi- rin. Ango mecalê nedin ku rêberê wan bi awayekî hêsanî ji holê rakin.

Lê li pêş çavên cîhanê Kurdên bê desthelat û mezlûm bûn hedefa bombeyên gazê û copên polîsan.

Gava dûmana bombeyan û co-pên wan ji ser gel qut bû. Kurd li ber ekranan bûn nobedar. Ji bo agahi- yek piçûk û xebereke xêrê ji mirinê re jî amade bûn.

Di wê kêliyê de nivîskarê gorbu- huşt Haydar Işik behsa hevdîtina bi Ocalan re dikir. Wekî di serî de jî me behsê kir. Ew roj ji bo her kesî xwe- dan çîrokek an jî gelekî çîrokan e. Yek ji wan dîmenên di serê min de jî ew e.

Nivîskarê Kurd piştî gelek hevdîti- nên bi sîyasetmedar û gelek rayeda- rên Ewrûpî re diçe cem Ocalan û jê re behsa kombûn û hevdîtinên xwe dike.

Yek ji wan rayedarên payebilind rasterast ji Işik re wiha dibêje:’Birêz, hûn Kurd di demeke pir kin de gelek tiştan dixwazin û ew jî ne pêkan e. Binêrin cihû 2 hezar salan li dinê bê dewlet man, di encamê de niha li ser axa bav û kalên xwe azad in. Hûn jî bixebitin, belkî hûn ê jî bigihi- jin asta cihûyan.’

Û Işik wiha rewşa birêz Ocalan a wê kêliyê rave dikir.‘

Ji nişkeve birêz Ocalan rabû ser xwe, di nav oda teng de çû û hat. Di ber xwe de wiha got, yanê wisa ha! Yanê ji me re dibêjin hûnê 2 hezar salan li benda azadiyê bin! Na. Na..Em vê qederê bi ti awayî qebûl nakin.’

Piştre Ocalan di encama hevpey- maneke kirêt de esîr ket. Lê weke wî berê jî gotibû. Esaret jî ji bo têkoşînê ne asteng bû. Gotina wî ya: ’Em di nav gorê de jî bin, emê bi rista xwe rabin.’ Dihat bîra gelekan.

Yên li benda teslîmbûn û belav- bûna tevgerê bûn, pişta stûyê xwe xwirandin. Li hember dîrokê şermîn derketin. Çawa ku di hind serpêhati- yên olî de kurên pêxemberan jî bi wan bawerî naynin û dikevin rêyên şaş, birayê Ocalan bi xwe jî dev jê berda û ji nav refên têkoşînê bazda. Lê dilsoz û hezkiriyên wî gelek bûn. Asta têkoşînê her çû bilind bû. Li gel nîzama dij – Kurd a cîhanî jî tevgerê karî xwe xurttir û ala liberxwedanê jî bilindtir bike.

Di salvegera 23’an a esareta birêz Ocalan de ku apê Haydar vê rojê nedît de dîsa gelê Kurd û dostên wî li qadan bûn.

Rast e ji bo Haydar Işik nebû qismet ku azadiya rêberî, serfira- ziya Dêrsimê û tevahiya Kurdis- tanê bibîne lê hêviya ku wî bi tê- koşîn û qelema xwe afirandî rê nîşanê me dide. Her wisa birêz Ocalan di dilê gelê xwe de mîna findeke bêdawî ye.

YENİ ÖZGÜR POLİTİKA

Enter your email Address

15’ê Sibatê çîroka her kesî ye

ROJEVA 21’Ê SIBATA 2022’YAN

Ger ku hikûmet gavên siyasî navêje, wê belav bibe

Serhildan Zeynep Garzan

Ger ku hikûmet gavên siyasî navêje, wê belav bibe

Hêvî Nûda: Em jin hîn bêhtir xwedî hişmendî amûr û tecrûbeya têkoşînê ne

Manşet

Herî zêde hatine xwendin

Yekîtiya Xwendekaran û Hêzên Ewlehiyê li Qamîşloyê Semînerek Dijî Madeyên Hişber Lidar Dixin

KJK: Êrişa Li Dijî Leyla Zana Êrişa Li Hemberî Rûmeta Jinan û Gelê Me Ye

Komîna Ciwanan a Şehîd Egîd Saroxan Daran Diçîne Ji Bo Keskkirina Taxê

Li Cizîra Şirnexê Gelek Xwendekar Rastî Tacîzê Hatin

Li Humsê Cenazeyê Ciwanekî Hat Dîtin

Li Qamişloyê meşa ji bo azadiya Rêber Apo dest pê kir

Li Gelek Bajaran Xwendekar Daketin Kolanan

Semînera Perwerdehiya Alîkariya Yekem ji aliyê Tevgera Ciwanên Şoreşger ve li bajarê Hesekê hat lidarxistin

Civîna Salane ya Yekîtiya Jinên Ciwan a 2025’an li Dêra Zorê

Ciwanên Êlih ê “Leyla Zana Rûmeta Me Ye”

Me Bişopînin