Rêber APO
Wekîlên DTP’î jî bang dikin ku bi zorê derbirînên wan bigirin. Ev nehiquqî ye. Di rastiyê de ev dorpêçanek e. Ev çend sal in dixwestin wan bigirin hundir. Dixwazin bi dorpêçanê ew bifetisînin û wan radest bigirin. Divê wekîlên DTP’ê vanan baş bibînin û neyên van lîstikan. Ku herin derbirîna xwe bidana, wê wan bigirtana hundir û wê ev bêrûmetî bûna. Dixwazin wan jî mîna Leyla bigirin hundir. Destnedayîna wekîlên DTP’ê heye, bila vê bikarbînin û her cure tedbîrên xwe bigirin. Qebûlkirina radestiyê, alçaxî ye.
Serokomar Abdullah Gul dibêje; “Divê her kes çi bikeve ser wî bike.” Ku wekî serokomar vê dibêje, wê demê hinek tiştên ku dizane hene. Van karan wisa hêsan nîn e. Yê min li vir qadeke teng a tevgerbûnê heye. Lê dizanim bimeşim. Lê yên we qadên gelek fireh ên tevgerê hene, derfetên we gelek in, lê hûn nizanin bimeşin. Me hetanî roja îroyîn pêvajoyeke neşerbûnê bi pêş xist. Min berê jî ji bona şerçênebûyînê bang kiribûm. Ez ê hetanî dawiya tebaxê rênexşeyek daxuyînim. Lê dema ku min got şernekirin, min negot ku hûn parastina xwe nekin.
Min hefteya borî gotibû. Hetanî dawiya tebaxê ez ê rênexşeya çareserî û aştiyê daxuyînim. Divê ji bona vê jî parêzerên min bi awayekî berfireh xwe amade bikin. Divê ji min re ji her derdorî nêrînan bînin. Divê ji hemû KCK’yan, ji Ewropayê nêrîn bên xwestin, pêwîst bike bila herin wir. Yek du hevok be jî bes e. Di vê mijarê de nêrîna Kongreya Civaka Demokratîk girîng e. Dikarin nêrîna Amedê jî bigirin. Dikarin herin rewşenbîran, nivîskaran û her derdorî. Ji wan re pirsa; “Wê Ocalan rênexşeyek daxuyîne. Hûn di vê mijarê de jê re çi dibêjin? Hûn ji wî dixwazin çi bike.” Belkî ji nav wan peyamên girîng bidin derên. Nêrînên min ji Talabanî û Barzanî re bi nameyekê dikarin bibin û bînin. Nêrînên wan jî bigirin. Divê parêzerên min di nava vî du mehî de xebatek berfireh bikin. Ku hetanî nivî tîrmehê an jî hetanî dawiya mehê min agahdar bikin wê baş be. Ez ê, rênexşeya ji bona çareserî û aştiyê bidime daxuyandin, vê bi rayagiştî re par ve bikin. Dikarin nêrînên min ji Tarafê re ragihînin. Dikarin bi civîna çapemeniyê nêrînên min ragihînin. Ez ê van nêrînên xwe ji dewletê re ragihînim. Dema ku ez vanan bikim, ez ê Zagona Bingehîn a 1921’an bingeh bigirim û ji vir bidime destpêkirinê. Ez ê bipirsim, di nava dewletê de kî li hember çareseriyê asteng e. Hetanî îro di nav dewletê de derdorên monolotîk, şoven û faşîst li hember çareseriyê bûn asteng. Dema ku ez vanan didime daxuyandin, ez aşkere dibêjim; ji wê dîrokê hetanî roja me ya îroyîn, ez ê ji yên çareseriyê re dibine asteng hesap bipirsim. Ez vê li vir aşkere dibêjim. Piştî vê rênexşeya ku ez ê bidiem daxuyandin, her hal wê hinek gav bêne avêtin. Ger ku neyên avêtin û çareseriya demokratîk bi pêş nekeve, ez ê ji kurdan re bêjim nebû. Vanan çareseriyê naxwazin. Vanan hetanî roja îroyîn vê pirsgirêkê çareser nekirin, wê ji niha û şûn ve polîtîkayên wan ên monolotîk, şoven û faşîst berdewam bikin. Ez ê AKP’ê jî deşîfre bikim.
Ez ê ji kurdan re bêjim, hûn li hember vanan çi dikin, bixwe bikin, biryara xwe bixwe bidine. Ez ji vir, di van mercan de nikarim tu kesî bi rê ve bibim. Ji piştî vê ez ne berpirs im. Nizanim, wê bikaribin çiqas berxwedaniya xwe berfirehtir bikin. Ez ji vê berpirs nîn im. Bila tu kes ji ber vê yekê bi min biryaran nede girtinê. Tê zanîn, min berê jî gotibû, xwestin hinek biryaran ez bigirim. Li ser min ma. Na, hûnê çi bikin, çi biryar bê girtin, hûn ê bixwe biryar bidin. Min berê biryara bi paş ve vekişînê girtibû, bi sedan hevalên me şehîd ketin. Bila tu kes bendewarê tiştek wisa ji min nîn be. Di pêvajoya şernebûyînê de wê çawa xwe herî baş bi cî bikin, wê ew ê bixwe biryar bidin. Ez li vir şexsiyetek manevî me. Yazdeh sal in ji bona aştiyê dixebitim. Gelek mîsyonan li min bar dikin, hinek jî dinepixînin û ji min re dibêjin rêber. Ma qey nizanin mercên ku ez li vir têdeme? Ez ji vir nikarim bi rê ve bibim, ew bila ji bona xebatên xwe rêberên xwe diyar bikin.
Bila hetanî meha tebaxê di nava vî du sê mehî de, Kongreya Civaka Demokratîk li Amedê her dem di nava tevgerê de be. Bila her dem civînan bikin, biryaran bigirin, daxuyaniyan bidin. Bila her dem bixebitin. Belkî yek du hefte navber dayîn hebe, lê divê di vê demê de komîsyon bixebitin. Belê, divê her dem di nava tevgerê de bin. Em ji pêvajoyeke dîrokî derbas dibin. Divê her kes bi berpirsyarî tevbigere. Ku yek du hefte navber bide jî, wê xebatên ku bi şêweyî komîsyonan berdewam bikin. Wê nêrînên gelê Amedê jî bê girtin. Piştî ku li wir ji sedî heftê ray hatiye girtin, şaredarî ya te ye, saziyên din ên te ne, wê demê tu jî nêrîna xwe bidî daxuyandin û bikî biryar. Kongreya Civaka Demokratîk, dikare ji bajarên din, ji saziyên din nêrînan bigire, nêrînên hemûyan bigire. Kongreya Civaka Demokratîk, jinek û mêrek dikare bi rê ve bibe. Di dewletê de mîna ku hinek dibêjin, ger ku çareseriyek bi pêş bikeve, divê bê mûxatap çareseriyek bi pêş bikeve, ev nêzîkatî nabe. Tiştek wisa nabe, wisa aştî bi pêş nakeve.
Ez nabêjim tevahiya CHP li dij vê ye. Di nava CHP’ê de jî derdorên ku dixwazin vê pirsgirêkê çareser bikin hene. Di vê demê de wê ji hev veqetîn çêbibe. Wê di navbera parastinvanê Ergenekon û parastinvanê demokrasiyê de veqetîn çêbibe. Dibe ku di nava MHP’ê de jî yên ku çareseriyê destek dikin hebin.
Kurdên li Iraq û Sûriyê dikarin sazbûna bi modela KCK’ê ya rêxistinbûna demokratîk bi pêş ve bibin. Ez bang li ermenî û sûryaniyan dikim, bila ew jî rêxistinbûna xwe ya demokratîk, komûnên xwe yên demokratîk bi pêş ve bibin. Yên ku ji darvekirinên Îranê direvin, ji bona ku yên sirgun bûne, dikarin li herêma Bradost qampek ava bikin. Min ev berê jî diyar kiribû.
*Beşek ji hevdîtina Rêber Apo ya 22’yê gulana 2009’an…
