NAVENDA NÛÇEYAN – “Meşa Dirêj a Enternasyonalîst” ku bi boneya salvegera komploya navneteweyî ya li dijî Rêber Apo hat lidarxistin, îsal li bajarê Cenevre yê Swîsreyê dest pê kir. Meşa ku bi dirûşmeyên “Em ji bo aştî, demokrasî û azadiyê, ji bo bidawîkirina şer, tecrîd û zextên siyasî dimeşin” û “Felsefeya Rêber APO jiyana me ye” hate organîzekirin, Bajara Cenevre ya Swisreyê di Qada Placa de Neuve destpêkir û berv bi bajarê Strasbourg a Fransayê dimeşe.
Zêdeyî 150 aktîvîstên enternasyonalîst û gelek Kurdistaniyên ji Elmanya, Spanya-Katalonya, Portekîz, Fransa, Îngilîstan, Swîsre, Yewnanîstan, Slovenya, Bulgarîstan, Kenya, Ekvador, Meksîka, Macarîstan, Awûstûrya, Brezîlya û Hindistanê beşdarî meşê dibin.
DI NAVBERA TEVGERA HINDISTAN Û TEVGERA KURD GELEK WEKHEVÎ HEYE
Jina ciwan a ji Hindistanê ku beşdarî meşê bû ji ajansa me re axivî:
“Ez ji Hindistanê têm û di seferberî û kolektîfkirin û rêxistina ciwanan de ji bo tevgerên ekolojîk ên wekî tevgerên dijî bendav û dij mayinan dixebitim.
Ez hatim vir, ji ber ku di navbera tevgera me û Tevgera Kurd de ku ev çend sal in pir bi hêz mezin bûye, gelek wekhevî hebûn. Ev wekhevî pêwîstiya tevgerên antîfaşîst û yekitiya tevgerên me ye. Lê di heman demê de avakirina civakekê û fêrbûna ji tevgerê (têkoşîna kurdî), felsefeya wê, kesên rêxistinkirina wê, piştgirîkirina vê doza girîng a ku min anî vê derê.
EM BI FIKIR Û RAMANÊN RÊBER APO PEŞ VE DIÇIN
Dema ku min berhemên wî (Abdullah Öcalan) xwend, wî gelek agahîyên dîrokî ji min re anî, ji ber ku hûn dikarin girêdana bi axê re û girîngiya vegerê li koka xwe bibînin, ez vê yekê pir girîng dibînim. Wî wekî kesek gelek kolektîf û seferberî kiriye, lê di heman demê de dema ku ez li ser zindankirina wî ji bo tiştê ku ew jê re radiweste difikirim, ez rêberên xwecihî yên ku niha li Hindistanê jî girtî ne ji ber cewherê giyanê civatê ku wan belav kirine, bi bîr tînim. Divê em werin cem hev û vegerin ser axa xwe, ji nû ve koka xwe bibînin. Ji bo min, ev peyamek pir hêzdar e. Rizgarî heye, lê ji bo me hemûyan rizgariyeke kolektîf e. Ji ber vê yekê ji bo min, gava ku hûn navê wê dibêjin, dema ku hûn navê serokên xwecihî (nemaze jinan) li seranserê cîhanê û Hindistanê dibêjin, tiştê ku tê bîra min, û hûn nikanin dev ji vê ramanê berdin, we kesek xistiye zindanê. lê ne hişê wî. Têkoşîna ji bo azadiya xwe jî tê wateya ‘Ji aliyê fizîkî ve ne li vir be jî em fikir û ramanên wî bi pêş ve diçin’.
DIVÊ EM WEK CIWANÊN BEHTÎR HEVDÛ VE GIRÊBIDIN
Niha li Hîndîstanê hikûmeteke faşîst heye û bi salan e ku li dijî civakên misilman û kêmneteweyên din gelek çewisandin heye, lê di heman demê de berxwedanek mezin heye. Di nava van civakan de gelek hêvî û hêz heye. Pirsgirêka herî mezin ez difikirim ku ew niha rû bi rû ne, zevtkirina axê ye, ji ber ku Hindistan bi rastî zû ber bi dewletek neolîberal ve diçe, rojeva xwe û homojenkirina çandî pêş dixe. Ji ber vê yekê li hemberî windakirina ax û çanda pê ve girêdayî berxwedan û têkoşînek pir girîng e. Bi taybetî dema ku ez têm vir hêza tevgerê, dîasporaya Kurd û ciwanan dibînim, ez jî wisa difikirim ku li Hindistanê kesên din jî hene û hîna jî gelek kes hene ku di bin siya xwe de ne û ji holê rabûne, divê em wan jî tevlî nav tevgerê bikin, bikişînin nav rêxistinkirina xwe.
Îro li cîhanê gelek çalakî diqewimin, gelek ji me ciwan in û gelek enerjiya me heye û ev jî girîng e, lê ez di heman demê de difikirim ku em hewce ne ku bêtir wext bigirin da ku hêdî, saxkirin û avakirina civatê. Ji ber ku ne têkoşînek kurt e, têkoşînek pir dirêj e û bi rastî jî ji bo saxkirin û avakirina civakên me, girêdana bi ax û koka xwe re ye. Weke ciwan divê em di nava xwe û civakên xwe de bihizirin, zêdetir bi hevdû ve girêbidin, tişta ku Rêber Apo herî zêde qala wê dike ev e û ji ber vê jî rizgariya wî pir girîng e.”
RÊBER APO KESAYETA NAVENDÎ YA RIZGARIYA KURDISTANÊ
Portekîzî Danî ku di Meşa Dirêj de jî cih girtibû wiha got:
“Silav, navê min Danî ye. Ez li vir im, ji ber ku ez di wê baweriyê de me ku divê em hemû bi doza azadiya Rêber Apo re bin, ku kesayeta navendî ya rizgariya Kurdistanê û têkoşîna gelê Kurd e û niha çareseriya siyasî ji bo pirsgirêka Kurd pêşkêşî dike ku ji bo aştiyeke mayînde li Rojhilata Navîn gelekî pêwîst e.
Ez ne tenê bi fikra ku ez bi gelên cîhanê, bi taybetî gelê Kurd re gavekê bavêjim hatim vê derê, ji ber ku min dît ku têkoşîna Kurd gelek aliyên xwe bi têkoşînên ku me li vir didin parvekirin heye. Têkoşîna ku tê wateya azadbûn û rêzgirtina ji xweseriya gelên cuda nîşan dide; Ew di civaka Ewropî de pirsgirêkek bêrûmet e, û ew dihêle ku em bifikirin ka em çawa dikarin têkiliyên xwe yên siyasî di çarçoveya xwe de ji nû ve bifikirin.
DIVÊ CIWANÊN PORTEKÎZÎ JÎ XWE XWESER REXISTIN BIKIN
Ez ê ji Ciwanên Portekîzî re bibêjim ku divê em li alternatîfên xweser bigerin da ku xwe birêxistin bikin, heke em di nav yekîtîyekê de bin – bo nimûne girîng e ku komek ji ciwanan were damezrandin da ku daxwazên me bi taybetî bêne bihîstin da ku rêzek çêbibe. Di bin pirsgirêkên ciwanan de pêşketiye, ger em di nav rêxistineke çandî de bin, dîsa komek ciwan pêş bixin dê balkêş be. Bi saya van komên ciwanan em dikarin di qadên xwe de – jiyan, kar an jî yên din – biafirînin, dema ku em bi hev re werin cem hev, dema ku em ji pêkhateyên civakê derkevin, wek gelek caran di van komên ciwanan de xwedî hêz in. Li derveyî avahî û jiyana civakî ne û tenê tiştan bi serê xwe dikin. , lê di heman demê de rêyek me ya çêtir a girêdana di navbera komên xwe yên ciwan de heye û berjewendiyên me yên pir pratîktir ên zelal hene…
Çi ji aliyê Yekîtiya Xwendekaran ve, çi ji aliyê Rêxistina Barrios ve û çi ji aliyê Rêxistinên Civakî ve, ev yek niha gelekî girîng e ji ber ku em dibînin ku gelek ciwanên bi pirsgirêkên jiyanê yên ku nikarin xaniyên kêm-dahatî nebînin, her ku diçe zêdetir ciwan girêdayî ne. Li ser jiyana bi dê û bavê xwe re, û ev rewş hewce dike ku ji derve were û alîkariyê bike. Em dikarin û divê vê yekê bikin ji ber ku kes ji bo me nake.”
