HABER MERKEZİ
Kod adı: Zin Yezide Tamara
Adı soyadı: Semiha Akturan
Doğum tarihi-yeri: 1973 / Başkale-Van
Anne-baba adı: Kadriye – Niyazi
Katılım tarihi: 1996 / Balkanlar
Şahadet tarihi: Ekim Ayında Ermenistan Sınırında
Zin Yezida Tamara Anısına
Son yıldızlaşan çığlıklarıma tanık olmak her zaman yüreğimin en derinden alıp götürür kendisiyle bir parçayı. O an yüreğimiz de bir acısıyla belleklerimizde asla silinmeyecek birer özgürlük tohumudurlar. Bilincimizde ruhumuzda filizlenenler. Gönlümüz de büyüyen sevdalarıdır. Ruhumuzu her gün biraz daha özgürlükten yana kamçılayan. Rengarenk toprağa kök salmış çiçekler. Nergisin asiliğin de yüzleri tıpkı bir nergis çiçeği gibi dolanır birbirine kökleri. Sonsuzluğu başarmanın erdemiyle yıldızlaştı yüzleri.
Her yeni doğuşları başka yeniliklere gebeyse. Anılar sonsuz kalmayı da başarırlar. Sonsuza bıraktığı umut dolu acı bir tebessümdür. Özgür ve onurlu yaşadıklarının maviliği yarım kalan umutlarının acı bir gülümseme kalır son resimlerinde. Adeta nakış edilmiş gözlerine. Bunu her toprak ananın bağrına yürüyen çiçeğimizin gözbebeklerin de görmemek mümkün değil. Yezida yoldaş da bu çiçeklerden biriydi. 97’nin özgürlük baharından güneşin parlak ışınlarıyla aydınlığında, o da koyuldu milyonların umudu olan yollara. Mor renkli dağlara. Onu tanıma şansım kısa süreli olsa da iyi ve güzel bir insanı tanımak için yıllar gerekmez. Canlılığıyla yaşam doluydu. Doğayla dost insanla iyi bir yoldaş. Adaleti sevgisi tanrıçanın. An bir yıllık emeği kadar derindi. Onlar yaşadıkları her anın, derin konuları tartışırken bile derin espriyle insanların yüzlerini güldürmeyi başarırdı. Çağın ve kadın olarak bu bin yıllık insanlığın üzerine çekilen kara perdelerin farkındaydı. Aydınlanmış kadın, aydınlanmış insanları artık mücadeleci Maxmur’un mülteci çocuklarını eğitmekle bu aydınlığın bir parçasıydı Yezida yoldaş.
Çocuklarımız özgür doğmadılar ama onlar özgür yarınlar için geleceğimizdir. Çocukların ay ışıklı karanlık gözlerinde ki sadece yarınları görmüştü. Her şey artık biraz daha mücadele edebilmekti onun için. O altı yıl boyunca mücadelesinin doruklaştığı özgürlük dağlarında yaşamın her anına anlamlar yükleyerek, aydınlanan umutlara bağlı olmanın erdemiyle yaşadı. Sevgi O’nun için bilgiyi anlama derinliğiydi. Önü alınamaz tutkuydu güneş. Yezida yoldaş binlerce şehidimiz gibi yüzü hep güneşe dönüktü. Bir ay çiçeği gibi.
Onlar ki kutsal ananın bağrında filizlenip boy veren güneşin çocukları. Karanlıklardan özgür yarınlara doğru gencecik bedenlerden açılan kızıl güllerden tarihin en temiz sayfasına yazdılar isimlerini. Ve işte biz bununla var olduk, bununla kendimizi bulduk ve ebediyen onunla var olacağız.
Medya Gap
