AMED – Bir şehri, değerli kılan ne olabilir? Kurdistan’da bir şehri şehir yapan dağların nefesidir. Kurdistan’ı Kurdistan kılan, vazgeçilmez, onsuz yaşanamaz kılan ise, dağlarında gezenlerdir. Amed’i, Amed yapanda dağlarıdır, Sur’udur… Amed’de Kurdistan’ın dört bir yanından gelen yiğit kadın ve erkeklere ev sahipliği yapan Sur Direnişi, üzerine destanlar, şarkılar, romanlar yazılası Sur Direnişi, inançlı, kararlı, ülkesinin hakikatinin peşinden giden gençlerin, kadınların mekanıdır.
Sur, onurdur, şereftir, kavgadır…
Kimileri Sur Direniş sürecini bir yenilgi olarak ele almaktadır. Oysa Sur’da bir destan yazıldı, özgürlük hareketi hiçbir zaman bedel vermekten geri durmadı çünkü her militanı, fedaice direndi, fedaice yaşadı. Ülkeleri uğruna canlarını vermekten geri durmadılar, kimisi daha 18’inde kimisi yeni basmış 20’sine işte böylesi militanların ülke sevgisidir, Kurdistan’ı değerli kılan.
Sur direnişinden sonra işgalci Türk devleti, bir çok bölgede ‘yeniden inşa’ diye ilk günden şimdiye kadar Sur’a dair planlarını hayata geçirmeye çalıştılar evet mekan olarak, taşları, betonları değiştirmeye güçleri yetti ama unuttukları bir şey vardı, bir çiçeği koparsan da kökü salar kendini yine toprağa. Sur, Kürt halkının yüreğine düşmüş bir sevdaydı, iki bina, iki taşla değişmeyecek kadar derindi bu sevda. Her direnişin bir bedeli ve kazanımı vardır, Sur Kurdistan tarihine, destan oldu. Her kelimesi, altın harflerle nakşedildi bu topraklara. Umutlarını bitirenler, çoktan ölmüşlerdi zaten ama Sur’da hala yaşıyor umut, genç kadınların, gençlerin, anaların, çocukların yüreklerinde hala var ‘mavi’.
Sur’da üzerine toprak atılan şehitlerimiz değil, yaşarken ölüden farkı olmayan, teslimiyetti. Bu yüzden Sur hala ayakta, hala direniyor. Tarihi, bilinci, umudu ve inancı ile. Savaşçıların mevzilerinde açan çiçekler, Sur şahsında umuttur Amed’e, Kurdistan’a, Kurdistan halklarına. Umudumuz bitmedi, kavgamız bitmedi, inancımız bitmedi.
Zaferin komutanı, umudun aşığı Çiyager Hevî’nin dediği gibi; “Ne olursa olsun son MUHTEŞEM olacak!”
NC // Axin Mahir Dicle
