HABER MERKEZİ
BEN ÖZGÜR İRADELİ BİR HPG MİLİTANIYSAM BUNUN GEREKLERİNİ YERİNE GETİRMELİYİM
Her şeyden önce kendimden başlayacağım. Bazen kendime sorarım, bu dünyada en çok istediğin nedir ve cevaplarım; Başarı. Peki ne kadar başarılı olabiliyorum sorgusuna giriyor muyum? Hayır! Şimdi başarı için gerekli olan şeyler nelerdir? Bir gözden geçirelim.:
-Yapacağın işte uzmanlık
-Gerçekten başaracağına inanmak
-İstek ve çaba
-Arayış ve gelişme
Peki ben ne kadar bunları yapabiliyorum? Bir bakalım; örneğin bugün toplantı oldu ve ben tek kelime konuşmadım. Niye? Kendime mi güvenmiyordum? Acaba kendimi ne kadar zorluyorum? Ne kadar sorguluyorum? Bugün bir şey daha öğrendim, uslubum kırıcıymış, kendim bunun farkına varmıyorum. Başkaları mı söylemeli? Artık kendimi ameliyat masasına yatırmalıyım;
-Uslubum kırıcı
-Üstünlük psikolojisi (hazır cevap)
-Ani refleks
-Kendini yetkinleştirmeme
-Dar ve duygusallık
-Arayışlara girmeme
-Özgüven sorunu
-Hesapçı yaklaşım
Bu sorunların farkındaysam bunları aşabilirim demektir. Öncelikle bana gerekli olan şey samimiyet. Kendime karşı neden uslubum kırıcı? Bunu düşünmem lazım ve yukarıda saydıklarımın hepsi birbiriyle bağlantılı. Yoğunlaşma, iyi bir yoğunlaşma her şeyi halledecektir. O yüzden iyi bir düşünür olmalıyım. Çevremle tartışma çok iyi gelişiyor. Tartışarak hem eksikliğimi görür, hem karşı tarafı da iyi tanırım. Madem ki amaç başarıysa, bunun için kafa yormalıyız. Ben özgür iradeli bir HPG militanıysam bunun gereklerini yerine getirmeliyim. Nasıl mı? İstek var ama ne kadar çaba gösteriyorum? Çaba gösterirsem yarı yarıya kazanmış sayılırım, örneğin çaba göstermesem şimdi sigara içerdim, ama ne kadar iradeli olduğumu kendime göstermeliyim.
Merak ve kuşku çok önemli iki nokta. Bunlar sayesinde büyük adımlar atılabiir. Büyük başarılara imza atılabilir ve bundan sonra kesintisiz program sahibi olacağım. Günlük ne kadar okumalıyım, ne kadar tartışmalı ve ne kadar yazmalı? Hepsi planlı ve örgütlü olacak. Bu çerçevede günde iki saat okunacak, iki günde bir saat yazılacak, üç günde bir arkadaşlarla tartışılacak.
Artık ihtiyaçlara göre ne yazılır, ne okunur, kiminle tartışılır çok önemli değil. Önemli olan planlamadan taviz verilmemesidir ve unutulmamalı ki, günlük yaşadıklarıma göre 15 dakika düşünüp yoğunlaşmalıyım. Bir de unutmadan yaratıcı olmak; ne olursa olsun yaratıcı olunacak. Başımızı ağrıtmalıyız ve ne gerekirse yapacağım”
“Kuzeye gelebilmek için çok çabaladım. Dersim’e çok farklı bir gözle bakıyordum. Gördüklerim ve düşündüklerim arasındaki ayrıma nitekim fazla şaşırmadım ve onun bilinciyle hareket etmeye çalıştım.
Kuzeye kısa süredir gelmiş olmama rağmen; kendimdeki bir çok yetmezliklerin ve zayıflıkların farkına vardım. Her şeyin başında kendimi doğru ele alma var. Yine anladım ki, örgüte katılım sorunu var. Her türlü işi yapıyorum, ama yine de bunlar yeterli değil, yeterli olmadığını görüyorum. Başta adanmışlık temelinde güçlü bir adım atmak gerekiyor. Bu temelde geçen eğitim sürecini kendim için netleşme zemini yapıp, bu eksende pratiğe bir hazırlığım olacak. Önderlik ekseninde gelişen süreç çok tehlikeli. Onun için çok acilen bunlara cevap verilmelidir. Bu eksende fedai eylem önerisi yapıyorum.
