İkincisi, gerilla olacak. Özgürlük olasılığı gerillasız düşünülemez. Hatta katliam bile gerillasız önlenemez. Gerillanın düşmesi katliamın zafere ulaşmasıdır. Yani Kürtlerin kimlik olaraktan tarihten silinmesidir. Sadece özgürlük hayali değil, kimlikte gidecek. Dolayısıyla gerillayı olmazsa olmaz kabilinden yaşam gücü olarak değerlendireceğiz. Gerillaya her zaman bu tanımı biçtik. Ve şimdi gerillaya her zamankinden daha fazla gereklidir, hayatidir. Tüm gelişmelerin motorudur, onsuz hiçbir çalışma sağlıklı gelişemez. Ama gerilla içinde en vazgeçilmez olan Parti öncülüğüdür. Partinin kadrosu gerilla içinde olmadan gerilla başa beladır. Hızla marjinalleşir ve kontralaşır. Ve örnekleri ortadadır. Dolayısıyla hiçbir dönemle kıyaslanmayacak kadar Parti öncülüğünü gerilla içinde oturtmak gerekiyor. Gerilla tamı tamamına bu anlamda ideolojik bir araçtır. Son derece politiktir ve askeri olaraktan bire yüzü hedeflemesi gereken bir savaş stiline, tarzına ulaşması gerekir. Yani bir gerilla mangasının bir düşman taburunu hedeflemesi gibi bir özelliği vardır. Gerilla birliklerimiz askeri anlamda bir gerilla mangası bir tabur, bir takım gerilla bir alay ve bir gerilla taburu da bir düşman tugayıdır. Komutanlığınızın, birliklerinizin teşkilini askeri açıdan böyle bir hedefe bağlamanız gerekir. Şimdiye kadar hiç savaşmadan gerilla birliklerini imhaya yatırmanızın affedilir bir yanı yoktur. Yani zor bela iradeyle siz verdiğimiz imkanları haince tehlikeli bir biçimde kullandınız. Bu tutumu terk edeceksiniz. Gerillaya adım atmak isteyen, gerilla birliğinin hem bir savaşçısı, hem de bir komutanı olmak isteyen örneğin bir manga komutanı kesinlikle diyebilmeli ben bir düşman taburunu perişan edeceğim. İradesini bu temelde kesinleştirmesi amacına da askeri olarak böyle bir hedefi koyması gerekir. Bu temel taktik anlamda böyledir. Daha yapılacak işler vardır.
Nedir düşmanın bir çok ekonomik-sosyal hedeflerini de bir manganın delik-deşik edebileceği, sızma yapabileceği, pusu kurabileceği birçok işbirlikçiyi birçok böyle hakimiyet altına alınması gereken çalışmayı yani bir ideolojik çalışmadır diyorum, bir siyasi çalışmadır. Halk etkileyicidir, halk önderliğidir gerilla. Bunlara da yol bulması gerekir. Gerillanın görev kapsamı şöyledir yoksa işi-gücü lojistik toplayıp altı ay nasıl yaşarım demek, kepazeliktir. Böyle olacağınıza gidin işportacılık yapın daha emin bir biçimde kendinizi beslersiniz. Hamallık yapın daha değeri var, çünkü uzun süreli yaşarsınız. Gerillada aylarca bilmem birkaç yiyecek torbası peşinde koşup bu felsefeyle kendinizi yaşatmanız fecaat, çılgınlıktır. Böyle karında doyurulamaz, gerilla da karın doyurma sizin bu tarzınızla olmaz. Mesela öldürsen ben sizin gibi karın doyurmam. Benim çok ciddi siyasi çalışmam vardır.
Tüm Kürdistan halkı, hatta dostlar, bana her tür yüksek seviyeli yaşam olanaklarını sunmak zorundalar. Hiç ben emir bile vermem. Dikkat edin, Önderliğe dayanarak bu halk bu kadar bağış yapıyor. Ben sizin gibi yaşamıyorum. Veya ben sizin gibi önce lojistik toplayayım demiyorum. Ben hiçbir zaman başlangıçta kimseden para, yemekte istemedim. Etkili ideolojik-siyasi çalışma yaptıktan sonra örneğin buranın halkı tümüyle açıldı. Esas ideoloji ve politikaydı. O çözümlemelerden sonra bu yardımlar geldi. Eğer önce sizin gibi deneseydim, beni kovarlardı. Kimse bana bir çay bile vermezdi. Bunu anlayacaksınız. Sizin öyle cahil, köylü kafanız var ki yıllardır benim deneyimlerimi incelemek bile istemiyorsunuz.
İşte “en benim” diyen o güçlü örgütler bile şimdi maddi olarak bizden zayıflarsa, bunun nedeni doğrul bir ideolojik-politik çalışma yapamayışlarıdır. Nedir o? Bir halkı örgütlemedir; bir halkı özgürlük bilincine kavuşturmadır. Bunu yapın halk size tapar, bütün halklar size değer verir. Sığ bir köylü kafasıyla gidiyorlar, baba usulüyle ‘hele git dükkandan şunu getir’ zorla bir de silahı gösteriyorlar. İnsan buna nasıl düşer? Bu yöntemle karnınızı doyurdunuz mu? Yok! Mahvoldunuz, öldünüz, gittiniz. Bunun anlaşılmayacak bir yönü de yok. Herhangi bir alanda önce yapacağınız iş müthiş bir ideolojik-politik parti grubunu veya gerilla grubunu ortaya çıkarmaktır. Nedir o? Müthiş bir coğrafyada üslenin, müthiş bir gerilla birliğidir. Duyanlar der, “orda bir efsane grubu var”. Bende böyle değil mi şimdi? Kartal yuvasındadır, hiç kimse ona yaklaşmaz. Toroslar için ben İnce Memed efsanesini örnek göstermiştim; öyleydi de aslında. Diğeri çingene çadırı; kentin, kasabanın, köyün yakınında çadır kur! Yani bizim gerillanın yaptığı da çingene çadırının biraz gelişmiş bir biçimi. Çingene her zaman çingenedir, her zaman açtır. Ama İnce Memed aç değildir, efsanedir. Şimdi bir eşkıya pratiğini bile inceleseniz, sizin durumunuzun ne kadar zavallı olduğu ortaya çıkar. Botan’da da bu öyle.
Siz bu sanatın yüzyılların en uşak sanatı, en kölelik, hatta çingenelik sanatı olduğunu niye öğrenmiyorsunuz? Niye bilmiyorsunuz? En ucuzu, en kabası, en değersizini yöntem olarak koyuyorsunuz, ama ben o değilim diyorum size. Ben hiçbir zaman bir halkın evine gidip “bana bir yemek getir” demedim. Zorlarlar, ben gitmiyorum. Çok önemli olmazsa, hatta çok önemli bir ideolojik anlamı olmazsa gidip bir yemek yemem. Yemem bile tamamen ideolojiktir, siyasidir. Geniş bir çevreyi Parti’ye bağlamak içindir. Deli misiniz? Tenezzül edilir mi? Başka bir iş yapıyorum, görüyorsunuz. Nefes nefese çok önemli bir ideolojik, siyasi anlamı çok büyük olan bir çalışmayı yürütüyorum. Bu sizin gözlerinizin önünde. Benim yürüttüğüm bu çalışma milyonların varını-yoğunu bize bağlama çalışmasıdır. Demek ki ideolojik-siyasi çalışma bu kadar gereklidir. Bu kadar büyük sonuç yarattı. Ama bizim köylü nasıl çalışır? Bildiğiniz gibi; bugünü kurtaracak bir, iki şey bulup buluşturmayı bilir. Bu yüzden vatan gitti elden, ekmek de kalmadı. Yani sizin tarzınızın vardığı sonuç iflastır.
Bunun yerine ne koyacaksınız? Tekrar söylüyorum; ben niye kente inmiyorum, ben niye başka bir yatakta rahat uyumuyorum? Efsane kişiliğini, yenilmez kişiliği yaratmak için. Her şey ideolojik, her şey ama! Yani o güdüler dediğiniz bile ideolojiktir bende. Yemenin bile ideolojiyle çok sıkı bir bağlantısı vardır; “böyle yiyeceksiniz” derim. Duygular, ideolojiktir. Bunu fazla açmama gerek yok. Yaş yere oturmam ve tehlikeli yerlere oturmam. Bunun altında ne vardır? Derin bir ideolojik eğilim vardır, derin bir Parti örgütünün oluşturulması çabası vardır. Beni ben yapan, bu örgütü sürekli zengin yapan, hatta Kürdistan’ın bütün burjuva, feodal sınıflarının da üstünde tutan ve bir yarı devlet kadar bütçeye kavuşturan bu tutumdur. Bunları fazla uzatıyorum, bir planlama için pek gerekmiyor, ama çok işlediğiniz bir hata olduğu için söylüyorum. Gidip o babadan öğrenme tarzlarınızı uygulamayın.
Gittiğiniz her yerde önce o dağı bir aslan, bir şahin yuvasına dönüştüreceksiniz. Yani düşmanın elinin kolay ulaşmayacağı, halkın umut bağlayacağı, yoldaşların kolay ölmeyeceği, düşman geldiğinde perişan olacağı bir çalışma alanına dönüştüreceksiniz. Anladınız mı? Ve öyle ucuz basit yaşama ilgi duymayacaksınız. Güdülere, alışkanlıklara yer vermeyeceksiniz. Bir şahini bile inceleyin; şahinliğini çok iyi yapar. Gerilla bir kartaldır. Bunu biz her zaman söyledik. Bir şahindir dedik, bir aslandır dedik.
Önder Apo
1 Nisan 1998
