HESEKÊ –Önder Apo’yu tanıma şansı olanlardan biri de Bavê Qasim. Bavê Qasim Rojava’da çalışma yürütürken Önder Apo’nun yanına gitmek üzere çağrılır.
Önder Apo’yu tanımadan önce ve tanıdıktan sonra çok farklı olduğunu söyleyen Qasim o zamanları Nuçe Ciwan’a anlattı.
Adım Mihemed Emîn Qasim, Bavê Qasim olarak tanınıyorum. Önderliğimiz zulmün ve zorun altındadır. Böyle nasıl rahat yaşayalım? Bize rahatlık yok. şuan 70 yaşındayım ve eğer ölürsem de Önderlik ve onun savunmalarının etkisinde öleceğim.
Bir defasında bazı kişiler yanıma gelerek kendini hazırla Önderliğin yanına gideceğiz dediler. Ben başta kabul etmedim. ” Önce Önderliği tanımayanlar onun yanına gitmelidir, ben sonra fırsatım olunca giderim” dedim. Tabi onlar kabul etmediler ve ısrar ettiler. Ben de en son tamam deyip gittim.
Önderlik çok ilkeliydi
Bir gruptuk ve sabah çıkarak Şam’a gittik. Oradaki Kurmancların evine gittik. Önderliği düşündüğüm hali ve sonradan görüp tanıdığım hali başkaydı. Konuşması da, oturuşu da çok heybetliydi. Önderlik çok ilkeliydi. Önümüzden geçerken direkt bizi anlayıp ne acı çektiğimizi fark ediyordu. Ondan çok fazla etkilendik ve bunu dile getiremiyorum.
Önderlik konuşmamızı istedi. Ben konuştuğumda da Önderlik çok mutlu oldu. O zaman Rojava’da Cizîr bölgesinde çalışma yürütüyordum. Önderlik de benden konuşmamı istediğinde ” Başkanım, halkımızın hepsi senin isteklerin karşısında hazırdır” dedim. Gerçekten dindar olduğum kadar ve Mele Ebdulriham’ında dediği gibi “Mele olmama rağmen Önderliği gördüğümde anladım ki İslam dininde bir nokta bile değilim.” Neden böyle diyoruz? Önderliğin pratiklerinden kaynaklı.
Önderliğe borçlusunuz
Eğer insan konuşur da pratik yapmazsa faydasızdır. Komünistlerin zamanında, böyle yapacağız şöyle yapacağız deyip yapmamaları gibi. Sovyet Birliği dağılmadan bir kaç yıl önce bunu söylemişti.
Bütün halka diyoruz ki Önderliğe borçlusunuz. Her şeyi Önderlik ve tanrı yapmalısınız. Önderlik o kadar emek vermiş, korumuş, gerillayı geliştirmiş o zaman herkesin çalışması lazım. Mücadelemiz bir, iki ya da yüz işle bitecek işler değil.
Örnek ben namaz kılan bir insanım, 70 yaşımdan sonra diyebilir miyim ben artık namaz kılmayacağım? günahtır. Önderlik için de böyledir. Önderliği bırakmak olmaz. Canımızın son damlasına kadar direnmeli ve mücadele etmeliyiz. Ömrümüzün sonuna kadar da yurtseverliği yaşayacağız.
Önderlik esir alındığında 9 gün boyunca evden çıkmadım. Daha sonra çocuklarımı çağırdım hepsini etrafımda topladım ve Kuran-ı Kerim’i onların önüne koyarak “Elinizi Kuran’ın üstüne bırakacaksınız ve Önderliği ve partiyi ölene kadar bırakmayacağınıza dair söz vereceksiniz” dedim.
NC// Diren Bagok
