HABER MERKEZİ
Güncelde işleyen faşizan mantık açısından siyaset HDP’yi kapatmak, bu olmazsa iç dengelerini sabote ederek “terörizm” ile yaftalamak için faşizmin kurguladığı ve aktif figüranı CHP’nin olduğu bir “Kurt kapanı” arenasıdır. Faşizme muhalif herkese “terörist” yaftası yapıştırıyor. Gerçek terörizm faşist diktatörlük düzenini meşrulaştıran anlayıştır. Kandil’de süren savaşın en büyük destekçisi de bu ulusal faşizm cephesinin bir diğer varyantı CHP’den başkası değildir. Türk ulusal faşizm rejimi Kürt halkına karşı düşman hukukunu uygulayan sözde mahkeme kararlarıyla “suç üreterek ve suçu kişiselleştirerek” asıl suçlu olduğu noktada, suçunu bu ısmarlanmış tarafgir kararlarla kendisini ve paramiliter yandaşlarını aklıyor. Şimdi faşizmin hangi çeşidiyle uğraşsın Kürt halkı ve kimlerle nasıl bir ittifak kursun? Uzlaşma gücünden düşmüş ve düşürülmüş bir seçim siyaseti kime ne kazandırır?
Acil ihtiyaç olan radikal devrimci tutuma karşı örgütlendirilen güçlü bir liberal siyasi popülizm pasif dayatması sezinleniyor. Bununla amaçlanan Kürt demokratik siyasetinde içsel bir ayrışma ve çözülmeyi devreye koymaktır. Hileli seçeneklere karşı uyanık olmakta yarar vardır. Siyaseten girilen taktiksel işbirliğine stratejik olarak kendini yatırmak telafisi zor sonuçlar yaratır. Kürt halkı ve öncüleri geleceğini “”faşizmin” seçim oyunlarına kurban etmeyecek kadar deneyim sahibidir. CHP Kürt halkının demokratik duyarlılığını istismar ediyor. Oysa sistemin kalbine pusu kuran bir devrimci cepheye ihtiyaç var. CHP ve AKP blokları Kürt halkına somut olarak ne söylüyor? Peki politize olmuş Kürt halkı onlara ne söylüyor? Bu iki blok Kürt halkına içte ve dışta savaş harici ne vaat ediyor? Kürt halkı bu iki faşizan blok arasında neden bir tercihte bulunsun ki? Kürt halkını sisteme entegre etme tercihine zorlama gafleti kime ne fatura çıkarır? Kürtleri Türk toplumunu ayrıştırma aracına dönüştürmek yakın gelecekte kime ne kaybettirir?
Siyasi popülizm ve oportünizm tehdidi TC gibi fiilen çürümüş ve ölmüş demokrasi kadavralarına bel bağlamak akıl karı değildir. Güncel siyasi pratik güçlü bir eleştiriye tabi tutulmalıdır. Ekonomik çöküşü bile faşizm ırkçı saldırganlık dalgasıyla gündemden düşürüyor. Aslında ekonomik, sosyal ve siyasal çöküşün asıl sebebi Kürt halkına karşı geliştirilen soykırım konseptidir. Türkiye toplumu bu iç savaş paranoya ile manipüle edilerek sefil bir şekilde soyuluyor. Sefaletin ve yoksulluğun ana nedeni işte budur. “Ne yapsam da bu faşizan rejim seçimlerle gitmez” diyen kayıtsızlık ve umutsuzluğu ortadan kaldırmak gerekiyor. Muhalif seçmenlerdeki bölünme faşizmin ömrünü uzatıyor. Çapsız muhalefetin faşizme karşı birleşmesinin asgari koşulu olan direnişte ortaklaşmama fiyaskosu umut kırıcıdır.
Kürt siyasi seçmen tabanı şunları sorguluyor: Kürdistani ittifak stratejisinin ilke sorunu açığa çıktı. Seçimlerdeki pratikleri ve temsildeki büyük ilkesiz duruşlarının irdelenmesi beraberinde irade gaspçısı kayyumları meşrulaştırdıklarını ortaya koydu. Yine sol bileşenlerden seçilen siyasetçilerin karnesi ve duruşları tartışma yarattı. Kürt toplumunda yükselen haklı tepkilere kulak kabartmak gerekiyor. Sahadaki siyasi pratik, yürürlükteki demokratik devrim mücadelenin neresinde yer alıyor ve ittifak bileşenlerinin bu hayati süreçte getirisi götürüsü Kürt halkına ve demokrasi mücadelesine ne oldu?
Siyasetle devrimci mücadele arasında pratik sahada makas açıldıkça tabanda ciddi kafa karşıkları doğuyor. Bu da faşizme karşı mücadelede çok ciddi sorunlar yaratıyor. Toplumun devrimci mücadelede yarattığı emeğin temsili konusunda adil çözümler ortaya koymak gerekiyor. Bu varoluşsal süreçte Kürt soykırım konseptini boşa çıkaracak denklikte bir stratejik radikal siyaset temsilini açığa çıkarmak gerekiyor.
Politik rantçılığın ulaştığı yozlaştırıcı düzeyin boyutları da ürkütücüdür. Popülist siyasi dilin yarattığı sanal iyimserliğin tehlikesi de cabası. Faşizan şiddetin makulleştirilmesine hizmet eden mevcut siyasi muhalif pasif dil sorumludur. M. Webere göre, “En iyi düzen politikacıları avukatlar ve gazeteciler arasından çıkar. Çünkü bu iki meslek grubunun üyeleri kuralları kendi amaçlarına göre eğip büker.” Tarihsel bağlamdan baktığımızda gerçekten de politikacıların aldanışları yaman trajedilere yol açabiliyor. Ahlakı soyutlayan ve dışlayan politik pratikler de toplumun politika ve politikacılardan soğumasına yol açıyor. Ezilen insanların yaşamı iyi hale getirmek için bir araç haline getirdiği politika amacı dışına çıkınca işler sarpa sarıyor. Siyasette halk temsilini gasp etme eğiliminde olan örgütlü kliklere karşıda tedbirler geliştirmek gerekiyor. Politik düzlemde basit duygusallıktan sıyrılmış gerçekçi bir bakışla olay ve olgulara bakabilmek gerekiyor.
Faşizm bu seçimde psikolojik harp araçlarını itibar suikastçilerini ve karakter imhası için dijital casusluk verileri kullanacak. Kirli politik ayak oyunları arenası Türkiye’de faşizm eliyle karakter suikastçiliği yaygın bir yöntemdir. Türkiye’deki tüm seçmenlerin psikolojik profillerini çıkarmak için dijital veriler ve yasa dışı dinleme ağları aktif çalıştı. Büyük fişleme operasyonu için özel trol orduları boşuna işe alınmadı. Seçmen davranışını yönlendirebilen teknolojik tuzakların toplum farkında bile değil. Kitlelerin oyunu kendi çıkarları doğrultusunda yönlendirme amaçlı planları her zaman hazırdır. İnsan iradesinin kontrolü ve manipüle edilmesi için her kirli yol ve yöntemi deniyorlar. İnsanların zihni üzerinde geliştirilecek manipülasyonlar için sistematik bir çalışma yürütüyor Erdoğan özel savaş rejimi. Rusların bu konuda dünyada nam salmış deneyimli dijital üst aklı da Erdoğan için seferberlik halinde. Ruslar tüm dünyadaki kritik seçimlerde dijital müdahaleler konusunda uzmanlaşmış durumda. ABD seçimlerinde bile bu güçleri dikkate alınan ve önemsenen bir gizli aktör ve faktör. Faşizmin iktidarını korumak için hazırlıkları tamam. Ya siyasi muhalefetin bu konudaki hazırlıkları nelerdir?
Toplumu çağdan düşüren TC faşizmi insanları politik bilinçten yalıtmak ve kontrol altında tutmak için akla hayale gelmeyen her türlü karanlık yol ve yöntemlere başvuruyor. Halkı siyasetin dışına çıkarmak isteyen faşist diktatörlüğe karşı gerekli acil kitle siyasetini üretememek ve etkili bir şekilde muhalif kitle çeşitliliğini örgütleyememek en temel sorunlardan biridir. Oysa demokratik devrim manifestosunu toplumcu siyaset direnişiyle ortaya çıkarır. Bu da “Demokratik toplum sözleşmesine” dönüşür.
Serdem Amed
