HABER MERKEZİ- ÖZEL DOSYA: GÖÇ POLİTİKALARI
Önder APO şunları söyledi: “Mezopotamya; Tüm kutsal kitapların anlatmak istediği cennet diyarı, Zagros çevresinde yaşamın ortaya çıkışı, Nuh’un tufan sonrası yeni yaşam alanıdır. Ayrıca insanlar bu topraklarda başından beri özgürlük arzusuyla yaşamıştır. Başka hiçbir ülkeye benzemez. Şimdiye kadar yazılmış hiçbir kitaba benzemez. Henüz kitaplarda yazılmamış olabilir ama özgürlük mücadelesi var. Eğer kitabı tamamen yazılmamışsa, bunun nedeni kurtuluşunun tam olmaması olabilir. Yazılan kitapların çoğu yarım kalmış kitaplar ise bu, kurtuluşun tamamlanmadığındandır.
Hazine kaybedildiği yerde bulunacaktır. İnsanlık doğduğu yerde, köklerinde bulunur. Kök nerede kaybedilmişse orada aranır. Amerika, Rusya ve Sibirya’da aranmaz.” (…)
Birleşmiş Milletler kuruluşları tarafından yapılan bir veri analizine göre, 2005 ile 2015 yılları arasında Orta Doğu’da yaşayan göçmenlerin sayısı iki kattan fazla artarak 25 milyondan 54 milyon civarına çıktı. Özellikle 2011’den sonra göçteki artışın büyük bir kısmı, silahlı çatışmaların ve ülkelerinden kaçan milyonlarca insanın zorla yerlerinden edilmesinin sonucuydu.
Kapitalist modernite sistemi, dünyanın her yerinde ürün üreten ve satan uluslararası bir sistemdir. Uluslararası bankaların ve çok uluslu şirketlerin sahibi olan ve bunları kontrol eden küçük azınlık olan kapitalistler, emeğe güveniyor. Emek hareketini kontrol etmenin merkezi mekanizması ulus-devlettir. Ulusal sınır kontrolleri, devleti aracılığıyla kapitalizmin, insanların istediklerini yapmalarına izin vermek yerine, emek üzerindeki kontrolünü sürdürmesini sağlar.
Yerli işgücü, kapitalistlerin işgücü ihtiyaçlarını karşılayamadığı zaman hükümetler genellikle göçü teşvik eder. Göç sadece bir tesadüf ya da bölgesel çatışma gerçeğinin sonucu değildir. Zengin ülkeler sadece cömertliklerinden dolayı dünyanın fakirlerini kabul etmiyor, çünkü kapitalist sistemin pazarlarına ucuz işgücü sağlaması için göç şarttır. Bu nedenle göç politikasının amacı, emek akışını düzenlemek, yani işçilerin kendilerini kontrol etmek için sınırları kontrol etmektir.
Kapitalist sistem göçü sadece ekonomik çıkarları nedeniyle değil, modernitenin ve neoliberalizmin saldırılarına direnen bölgelere ilişkin siyasi ve toplumsal çıkarları nedeniyle de teşvik ediyor. Kalkınma ve gelecek beklentisi olmayan bir hayatla karşı karşıya bırakılan gençleri uzaklaştırmak, etkilemek ve bu bağlamda Avrupa’yı medeniyet örneği olarak göstermek, tam da Orta Doğu Türkiye’nin gençlerine karşı her gün yürütülen özel savaşın mekanizmalarından biridir. Sistemin hedef alınmasında pratik bir örnek olarak Kürdistan gençliği gösterilebilir. Bütün bölgeye, hatta dünyaya örnek ve umut haline gelen bir devrim sürecinde, buna rağmen, sistemin propagandasının yanlış ve batıl bakış açıları altında birçok gencin, halkına, geçmişine, köklerine, arkasını dönüp faydalarını ve konforunu görebilecekleri bir sistemde kendilerine bir yaşam kurmaya çalışmaktadır.
Üçüncü Dünya Savaşı’nın Orta Doğu’da 2011/2012’de zirveye ulaşan hegemonik Kapitalist güç savaşları, Libya’dan Yemen’e kadar çok sayıda bölgesel silahlı çatışmaya yol açtı ve halihazırda iyi tedarik edilen bölgelerde daha fazla istikrarsızlık ve kaos tohumları ekti. . Bu bölge, kapitalist modernitenin, hegemonik kapitalist gücün bundan en büyük faydayı elde edebilmesi için maden kaynaklarını yağmalayarak hedeflerine ulaşmayı ve bölge halkına bilincini empoze etmeyi amaçladığı ekonomik politikalar ve izolasyon nedeniyle karşı karşıyadır. e
Göç yasaları kapitalizme iki şekilde hizmet eder. Birincisi, iç ekonominin ihtiyacı olduğunda ucuz yabancı işgücü sağlıyor. İkincisi, tüm işgücünün çok kapsamlı bir şekilde kontrol edilmesine olanak sağlıyor. Kapitalist dünyanın gelişmiş ekonomilerinin çoğu göçmen emek üzerine kuruludur. Bazı tarihi dönemlerde yabancı işçiler aktif olarak aranıyordu. Aynı ülkeler başka zamanlarda da göçe karşı önlemler almıştı. Göçmen yaratma ve onları emek olarak kullanmaya yönelik bu sistematik politikanın hedefinin gençler olması tesadüf değildir.
Krizlerin ve ağır zorlukların ortasında büyüyen bu yeni neslin gençleri, Avrupa’ya ya da dünyanın başka bölgelerine kaçışırken, insanların onurlu bir yaşama sahip olabileceğine dair umutları sistem tarafından satılıyor. dünyanın bu merkezlerine, medeniyet merkezleri olarak görülen kapitalist güçlere taşınıyorlar. Uygarlığın merkezi olarak görülen kapitalist yönetim, ilkel ve vahşi sistemlerden insanları kabul eder. Ukrayna’daki savaşın neden olduğu mülteci krizi sırasında, Avrupalı göçmenler ile Orta Doğu veya Afrika’dan gelen göçmenler arasındaki farklı muamele, tüm Avrupa ülkelerinin kapılarını açması ve hiçbir ücret ödemeden ve sorgusuz sualsiz barınma ve çalışma teklif etmesiyle açık bir şekilde ortaya çıktı. Avrupalı bir televizyon sunucusunun, biri uygar bir toplum, diğeri kültürsüz barbarlar olarak Ukraynalı ve Suriyeli göçmenler arasındaki farkı analiz ederken yaptığı analiz dünya manşetlerine düştü.
Bugün bu gerçek nedeniyle kapitalist modernitenin merkezlerine göç eden gençler, mevcut kültürel ve tarihsel farklılıkları kabul etmeyen yerel halkın büyük bir kısmı tarafından kriminalize ediliyor. Avrupa toplumları, sömürücü bakış açısıyla ve Avrupa’yı her şeyin merkezi olarak gören bakış açısıyla, bu göçmenleri yalnızca kendilerine hizmet etmek için yararlı olan ikinci sınıf insanlar olarak görmektedir (göçmenlere verilen işler ve sosyal ötekileştirilmeleri bunu açıkça göstermektedir) . Bu gençlerin çoğu ve aileleri mülteci kamplarında kalıyor, şartlı tahliye edilmiş muamelesi görüyor ve onlara her zaman şüpheyle bakılıyor. Bu gerçeklikten etkilenen ve hâlâ dijital medyanın aldatıcı reklamlarının yaydığı kişisel yaşam hayallerine inanan bu gençler, kendilerini çıkış yolu olmayan acımasız bir yol ayrımında bulurlar. Ya sistemin dayattığı gerçeği ve toplumsal ötekileştirilmelerini tereddütsüz kabul edecekler, ya da toplumsal kaos meselesini kendi çıkarları için kullanan, gençleri uyuşturucu satmak için kullanan örgütlü gruplara yönelecekler. Avrupalı milliyetçi grupların bu argümanı göç karşıtlığı konusunu öne çıkarmak ve kendi ırkçı ve faşist gerçekliklerini gizlemek için kullanması şaşırtıcı değil.
Alternatif yaşam hayallerine kapılmamak için tek çözüm var, her genç kendi gerçekliğini, Ortadoğu tarihini ve bu çatışmaların ardındaki çıkarları, yani kapitalist sistemin plan ve projelerini bilmelidir. Bu tarihi ve kadim bölgeyi yok ediyorlar. Bu topraklarda yaşayan gençlere ve insanlara karşı yürütülen özel savaşın gerçekliğini iyi anlamak gerekiyor. Gerçek yurtseverliğin ne demek olduğunu iyi anlamak ve bu kadar neslin yaşadığı, medeniyetler kuran bu coğrafyayı terk etmemek gerekiyor.
