HABER MERKEZİ
2015 sonbaharıydı. Botan’dan daha yeni gelmiştim. İçim buruktu oralardan kopmak zordu. Belki fiziki olarak oradan gelmiştim fakat yüreğimi orada bırakmıştım yoldaşlarımın yanında.
Metina alanındaydım bir görev için Haftanin alanına gitmiştim. Daha önce sürekli muhaberede konuştuğum bir arkadaş vardı. Viyan muhaberisinde yerini alıyordu. Sesinden şekli şemali canlanmıştı kafamda. Cap canlı yerinde duramayan, hiperaktif sıcak kanlı bir arkadaş. Haftanine gittiğimizde bizi almaya gelen bir kadın arkadaş uzaktan bile tebessüm ediyor sıcaklığıyla insanın yüreğini okşuyordu. O an kafamda canlanan arkadaştır dedim. Evet evet o dur dedim kendi kendime. Selamlaşıp, tokalaştıktan sonra arkadaşın ismini sordum evet yanılmamıştım Rugeş’ti bu. heyecanlanmıştım ben kendimi tanıtınca tekrardan sarıldık birbirimize. Yüreklerimiz birbirini hissetmişti. Onunda yüreği Botan için atıyordu. Hiç görmediği Resuller’in, Adıllar’ın, Gülbaharlar’ın ve Egidler’in mekanı olan Kürdistan’ın kalbi Botan için yanıp tutuşuyordu. Noktaya vardığımızda hemen çay yaptı. Muhabere mangasında bizi karşılamıştı. Sıcak çayımızla beraber sohbete daldık. Tüm soruları Botan’a dairdi. Yeniden anılarım eskimeden tazeleniyordu. Yeniden yeniden yaşıyordum anıları, mekanları bir yanımı acıtsa da, bir yanımda mutlulukla doluydu. Sanki yıllardır. Rugeş’i tanıyordum, hiç yabancı gelmemişti bana. Onun sıcak yoldaşlığı, güler yüzü yüreğime hitap etmiş, yer edinmişti. Artık her Haftanin’e gittiğimde onu görmeden gelmiyordum. Rugeş tecrübe kazanmış, bilgi birikimi olan bir arkadaştı. Kadın çizgisinde de bir duruşa sahipti. Muhabere aralarında boş durmayıp yaşamsal bütün çalışmalar katılırdı. Boş bulduğu zamanlarda da okurdu. Eşsiz bir yüreğe sahipti. İnsan onu tanıdıkça dünyasına girip heyecanla daha fazla tanıma arzusu doğuyordu insanda. Ve evet Gerçekten Botan başta olmak üzere bütün Kuzey sahalarının böyle bir arkadaşa ihtiyacı vardı.
2016 yılında gruplara gitmiştik bir çalışma için ilkin Botan grubunun yanında gittik. İçimi kıpır kıpır eden bir ses dönüp baktığımda Rugeş’in güler yüzünü görünce o kadar çok sevindim ki, uzun bir zamandır dayatıyordu Kuzey’e gitmek için ve zorla olsa da dileği gerçekleşmişti. Ayağa kalkıp ona doğru ilerledim. “sana demiştim, ben gideceğim hayallerimi düşlerimi bırakmayacağım, kavuşacağım” hala bu sözleri kulaklarımda… Hiç unutamıyorum. Zamansız gidişler vardır yaşamımızda. Rugeş’in zamansız gidişi gibi, eğer şehit düşmeseydi, Parti için birçok şeyi yapardı. Bize düşen de bu yükü onuruyla, yerine getirmektir. Her bir arkadaş bir rengi simgeler. Renkler bir araya gelip tamamlanıncada “jîn” olur. Zamansız gidişine meydan okuyorum heval… bütün zamansız gidişleredir isyanım ondandır bu kadar asi, ondandır yaşama sımsıkı sarılmam. Yaşayıp yaşatmaya karşı, layık olabilme mücadelem. Senin şahsında bütün şehitlere bize devrettiğiniz bayrağı hep zirvelere taşırmak ve zafere ulaştırmanın sözünü veriyorum.
Kod Adı: Rugeş Gabar
Adı Soyadı: Jale Pirnejat
Doğum Yeri: Selmas
Anne – Baba Adı: Nısna – Reşit
Şehadet Tarihi ve Yeri: 10 Nisan 2018 / Cudi
