HABER MERKEZİ –
Orada bulunan arkadaşlardan bir tanesi de heval Şeker’di. Heval Şerker 2014 yazında Ali Çiçek Akademisi’ndeydi. O Akademi’den sonra başka bir akademiye diğer Ali Çiçek Akademisi’ne alındı. 2014-2015 kışında da Ali Çiçek Akademisi’ne girdi. İki devre üst üste gördü. Ardından askeri bir eğitim aldı. Bir süre karargahta yanımızda kaldı. Süreç başladıktan sonra onun ısrarları ve dayatmalarına dayanamayıp Cizre’ye gönderdik.
Aslında çok örgütle içiçe büyümüş biri değildi. Ailesi yurtseverdi ama onun içinde bulunduğu ortam arkadaş grubu biraz daha farklıydı. Sonradan ilgi duymaya başlıyor ve katılıyor. Çok örgütü tanımıyordu fakat çok sıcakkanlı birisiydi. Yani çok çabuk öğrenmek isteyen birisiydi, çok çabuk girmek, yapmak isteyen birisiydi. O yüzden aslında bir yönümüzle korkuyorduk heval Şerker’den. Çok çabuk düşecek. Çünkü atılıyordu atılgan hep ben öne giderdi. Çok zaman tedbirinide düşünmezdi. Biz arkadaş biraz pratiğe gitsin, hem onun çok istemi vardı biraz o isteminde karşılanması hemde biraz pratikte de kalsın diye Cizre’ye gönderdik. Cizre bizim en güvenli alanımızdı. Cizre’ye gönderdik. Ardından zaten abluka başladı ve ablukanın içinde kaldı. Abluka başladıktan itibaren heval Şeker durmuyordu ve biz de hep heval Axin’i uyarıyorduk Şerker konusunda. O cepheye gitmemeli onu koruyun, geride kalsın. Bu da her gün kaçıyordu heval Axin her gün gidip bunu cepheden getiriyordu. Her gün kaçıp cepheye gidiyordu. Axin gidip getiriyordu.
En son Axin bir kere dedi ki ya heval dedi, Ben işimi gücümü bırakmışım, Şeker’in peşinde koşuyorum. Ben bir iş yapamıyorum, getiriyorum o tekrar kaçıyor, getiriyorum o tekrar kaçıyor. Gerçekten karakter olarak da öyleydi. Yani böyle durmayan bir şey olursa mutlaka içinde olmalı. Mutlaka en önde olmalı. Öyle bir arkadaştı Şerker arkadaş. 25’inci güne kadar bu şekilde sürdürüldü. Yani gidiyordu getiriliyordu, geliyordu getiriliyordu. 25’inci günden sonra bütün arkadaşlar cepheye gidince oda gitti. Fakat dediğim gibi çok atılgan ve sıcak olduğu için çok çabuk şey yapıyordu. Kısa bir süre içerisinde yaralandı. Başta yarası hafifti iyileşti, tekrar gitti cepheye. Ondan sonra tekrar bu sefer ağır yaralanmıştı. Kafasından mermi yemişti. Bu şekilde şehit düştü. Şeker’in çok çabuk şehit düşeceğini tahmin etmek zor değildi. Çünkü durmayan, atılan, atılgan en öne gitmeye çalışan bir arkadaşları
