HABER MERKEZİ- Demhat Îsmail’in Kaleminden
“AKIŞTA SÜRÜKLENEN DEĞİL, AKIŞA GÜÇ KATAN OLMALIYIZ
Ortadoğu kabuk değiştiriyor ve bu süreç her zamankinden daha sancılı olacak gibi. Bu sürecin temel açmazlarından biri, aslında halklar lehine değişim isteyen bir gücün olmaması. Yani bir iktidar kavgası dışında, gerçek anlamda bir değişim arayışı yok. Ancak bu durum, yaşanan sürecin acılı ve büyük kayıplara yol açtığı gerçeğini değiştirmiyor.
Ortadoğu’nun kapitalist sistemin gelişimiyle yaşadığı son 500 yıllık geriye gidişi, bu süreçte tersine çevirme arayışının sancılarını çekiyor. Bir yandan yerel iktidarlarla küresel iktidarların güç savaşları sürerken, öte yandan halklar kendi çözümlerini geliştirememenin sancısını yaşıyor. Yani savaş süreklilik kazanmış durumda. Ancak kim kazanırsa kazansın, bu halklar için neyi değiştirecek sorusuna makul bir cevap verebilen yok. Bu nedenle de halkların barış umudu ya da kendilerine ait bir yaşam umudu, ne yazık ki tarihin belki de hiçbir döneminde olmadığı kadar derin bir yara almış durumda.
Halkların ulus-devlet temelli arayışları, aslında bir özgürleşme, bir “kendi olabilme” arayışıydı ki bu anlamda bir değer taşıyordu. Ancak iki büyük dünya savaşı ve yaşanan onca savaştan sonra –ki hâlâ Ortadoğu bir savaş cephesidir– anlaşıldı ki ulus-devlet olmak, aslında “kendi olmak” dışında her şeyi ifade ediyor. Zira dayatılan, daha dar bir alanda daha güçlü iktidarcıklar yaratmak. Bu durum halklar için hiçbir şekilde bir çözüm ya da özgürleşme alanı bırakmıyor.
Tam da böylesi bir tarihsel kesitte çıkış yapan bir Önderliğin varlığı, hareket ve halk olarak bizim için en büyük şans. Elbette tarihin yaratıcı gücünün farkında olmak ve Önderliğimizin bu tarihsel krizin bir cevabı olduğunu bilmek, görmek gerekiyor. Bu nedenle yaşanılan toplumsal gerçekliğin en diplerde olması, en vahşi yok etme politikalarına tabi tutulması ve en nihayetinde uçurumun kenarına gelmiş bir halk gerçekliğimizin olması, böylesi bir kanatlanmayı mümkün kılmıştır.
HER ŞEYE RAĞMEN ÖZGÜR YAŞAM UMUDUNU BÜYÜTMELİYİZ
Önderliğin belki de en büyük yaratımı; Kürt halkında ve biz yoldaşlarında, aslında özgürleşmenin her şeye rağmen başarılabileceği inancı oldu. Her ayrıntıda gizli olan deccallerin varlığını bilerek ve görerek, mücadeleyi öyle bir seviyeye çekti ki biz yoldaşları ve halkı olarak kendimizi hep bu mücadeleye çekilirken bulduk. Bunu sağlamak için 24 saatini harcayan başka bir önderlik var mıdır, emin değilim ama şu an bunu yapan bir Önderliğimiz olduğu aşikâr.
Elbette bu Önderliğin yoldaşı olmak, aslında bu sürüklenme halinden çıkarak artık onun yanında yürüme gücünü göstermek demek. Ancak şimdiye kadar tüm bu sorunların da, kendi yetmezliklerimizin de yükünü Önderliğimizin omuzlarına bıraktık. Artık bu aşamada, Önderliğin yaptığı vurguları bir kez daha anlamak ve bu temelde kendimizi artık sürüklenen değil, yol yürüyen, yol açan ve yük omuzlayan bir noktaya getirmemiz lazım.
Önderlik, bunun “nasıl”ını da son manifestosuyla ortaya koyuyor. Geriye kalan: Anlamak ve inşa etmek. Kendini yeniden bir güç olarak örgütleyebilmek. Yani aslında şimdi yapmamız gereken, gerçekten Önderliğin yoldaşları olmak.
Her şeyin savaşın külleri altında ezildiği bu konjonktürde, Önderliğin ortaya koyduğu perspektifi iyi anlamak ve ona göre inşayı gerçekleştirmek gerekiyor. Genç bir Apocu’nun şu an tek ve en önemli görevi, her zaman olduğu gibi: Örgüt, örgüt, örgüt… Örgüt olmak, örgütlemek, örgütlenmek… Bunların hepsi aslında aynı yere varıyor. Kendimizi Önderliğin yoldaşları olarak görüp, her anımızı müthiş bir enerjiyle yaratıcı kılmalıyız.
KOMİNLEŞELİM, YAŞAMI YENİDEN İNŞA EDELİM
Bulunduğumuz her ortamı bir okula, bir meclise, bir kooperatife; yani bir komine dönüştürmeliyiz. Hangi düzeyde olursa olsun, tek bir kişiyi bile komün dışında bırakmayacak şekilde her yerde komünler inşa etmeliyiz. Önderlik bunun için diyor: “İsterse iki saatlik komünler olsun, isterse yıllarca sürecek komünler; ama her yerde komünler olarak örgütlenmeliyiz.”
Zira komün demek, aslında bireyin kendini var edebileceği bir alan oluşturması demektir. Halklar için bunun anlamı, kendi renginde, kendi varoluşunu gerçekleştirmektir. Yani yaşanan tüm savaşlara rağmen, toplumun kendi çözümünü inşa etmesi demek.
Aslında son manifestoyla Önderlik, demokratik toplum manifestosunda ortaya koyduğu perspektifi daha da derinleştirmiş ve daha rafine hâle getirip bize sunmuş durumda. Çözümsüzlüğü dayatan kastik katil sistem karşısında, demokratik yaşamın temelinin komün örgütlemesi olduğunu bir kez daha vurgulayarak bizlerin önüne somut bir program koymuş durumda.
ÖZGÜCÜNE DAYANMAYANLAR BÜYÜK KAYBEDER
Başa dönecek olursak: Bugün yerelde ve küresel anlamda yaşanan krizlere çözüm olabilecek tek perspektif, Önderliğin ortaya koyduğu perspektiftir. Elbette bu iddiada olan başka güçler de var. Ancak bunlar arasında halklar lehine çözüm üretebilecek ya da iktidar dışında, kastik katil sistem dışında bir alternatif sunan tek güç biziz.
Yakın tarihte de gördük ki, kendi özgücüne dayanmayan güçlerin katliamlardan kurtulması ya da saldırılar karşısında direnmesi, sırtlarını dayadıkları güçlerin çıkarlarına bağlıdır. Suriye’de Alevilerin yaşadığı katliamlar, Dürzilere yönelik saldırılar bunu çok net ortaya koydu. Ancak toplumların kendini örgütlemesi ve kendi özgücüne dayanarak yaşamını inşa etmesi, bu tür saldırılar karşısında en büyük savunma oluyor.
ÖNDERLİĞİ GÖRDÜK, ŞİMDİ SIRA FİZİKİ ÖZGÜRLÜĞÜNÜ SAĞLAMADA
Şimdi tarihi yeniden yazma zamanı. Bunu başarabilecek güç ve teoriye sahip tek yapı olarak, Apocu gençlik her yerde var olmalı, her yerde örgütlenmeli ve herkesi örgütlemelidir. Ancak bunu başarırsak Önderliğin gerçek yoldaşı olabilir, akışa kapılıp sürüklenen olmayı aşarak bu akışa yön verebiliriz.
Önderliği yıllar sonra tekrar görmemizi sağlayan bu direnişimizi, Önderliğimizin fiziki özgürlüğünü sağlayarak taçlandıracağız.
