HABER MERKEZİ –Kemal Söbe’nin kaleminden;
“Sosyalizmi Yaşamayı Sosyalizmi Konuşmaktan Daha Değerli Buluyoruz” diyor, Önder Apo
Sosyalizmi bir iktidar olma sorunu olarak gören ve çok başlı olmakta yarışan ve kırk parça ya bölünen ve bir türlü yama tutmayan bazı sözde sosyalist çevreler sosyalist olmayı PKK’ye ve Önder Apo’ya layık görmüyorlar. Oysaki sosyalizme layık olanlar masa başında sosyalizmi konuşalar değil pratik sıcak yaşam içinde geliştirebilenlerdir. Çünkü sosyalizm artık ideolojik olarak tartışılacak bir sistem değildir. Sosyalizmi onlarca yıl boyunca tartışmak ideolojik olarak sosyalizmin meşruluğuna gölge düşürür. Sosyalizmi kapitalizmle kıyaslamak, kapitalistlerle sosyalizmin ideolojik meşruiyet tartışmalarına girmek hiç doğru değildir. Çünkü sosyalizm insanın sosyal gerçekliği ve insanın sosyalleşmesiyken kapitalizm ise maddiyatın, paranın ve iktidarın kutsanmasıdır ve kökleri köleci sisteme kadar uzanır.
Sosyalizm meşruiyetini insanlıktan, yüz binlerce yıl öncesine dayanan doğal komünal yaşamdan ve eşitlikten alır. İnsan toplumsal yani sosyal bir varlıktır ve sosyalizm nitelikli toplumsallık demektir. Demekki sosyalizm dar anlamda bir sınıf ideolojisi ve sadece işçi sınıfına ait bir sistem değildir, bir bütünen toplumun sistemidir, insanın sosyal insan yani iyi insan yeni insan olmasını ifade eder. Kürt halkı binlerce yıl boyunca, yakın geçmişe kadar kısmen komünal hayatı yaşamış olması ve ulus devleti yaşamadığı için, komünal hayatı geliştirmesi zor olmayacaktır. Demekki sosyalizm masa başında tartışılması gereken bir sistem değildir insanlığın sosyal yaşam gerçekliğidir. Sosyalizmi iktidara ve dar sınıfsal çizgiye takılmadan en iyi tarif eden Önder Apo’dur. Sosyalizmi bir köyde bile köy toplumu kooperatifçiliği ve toprağı ortak kullanarak ürünleri paylaşarak yaşayabilir. Tabiki sosyalizmi kaba bir ekonomik sistem olarak ele alamayız. İnsanı sosyal hale getiren sadece ekonomik paylaşım değildir insanın düşünce ve kültür dünyasının gelişimidir.
Sadece ekonomik zenginliğin olmasıyla sosyalizm kurulmaz, insanda öncelikli olarak toplumsal ruh ve insanlık ruhu gelişkin olacak. İnsanın yüreği insan sevgisiyle dolup taşacak. İnsan sevgisini yaşamın odağına koyanlar pekala ekmeğini ve suyunuda paylaşır. Sosyalizm sadece çok yönlü zenginliğin paylaşımıda değildir, gerektiğinde insan toplumu acısınıda, kederinide, yoksulluğuda paylaşır, zorluklarıda paylaşır. Ekmeği kazanırken çekilen zorlukta paylaşılır. Sosyalizm zorluklarıylada, kolaylıklarıylada, yani her yönüyle hayatı paylaşmayı gerekli kılar. Yemeği yerken varım ama yemeği pişirirken, yemeği kazanırken yokum dersek sosyalist olamayız. Kürt halkının misafirperverliği göz önünde alındığında, ekmeğini paylaşmaya ve eşit yaşama ne kadar da hazır olduğu görülecektir. Bundan dolayı, Önder Apo, sürekli örgütlü olmaktan, kömünler kurup kendi kendine yeterli olmaktan söz ediyor. Bazı sözde sosyalist çevreler, önce devleti ele geçirelim, iktidar olalım sonrada sosyalizmi kuralım diye düşünüyorlar. Elli yıl boyunca elli kişi bile örgütleyememiş, harekete geçirmemiş ama masa başında en iyi sosyalist ve devrimci olduğunu iddia eden, ve PKK’nin sosyalist olmadığını söyleyen çok kıytırık sözde sosyalist var.
Vietnam ulusal kurtuluş savaşını, Çin ulusal kurtuluş savaşını sosyalist olarak görüp Kürdistan Özgürlük Mücadelesini sosyalist olarak görmemek ya cehalettir ya da kıskançlıktır. Kürdistan ulusal mücadelesine ideolojik bir bakış açısı olmasa bile insan en azından insani bir çerçevede yaklaşır ve destekler çünkü bir halk diriliş mücadelesini yürütüyor. Önder Apo, 1980’den beri Türkiye’nin sol kesimlerine eylem birliği yapalım, birlikte mücadele edelim halkların kurtuluşunu sağlayalım, devrimi gerçekleştirelim diye çağrıda bulundu ancak bu çağrıya çok sonraları olumlu yaklaşım gösteren kesimler oldu ve HBDH şeklinde bir birliktelikle devrim yolunda yürünüyor. Hala, bireysel ve grupsal bazda bazıları, sanki sosyalizm kendilerine ipotekli bir ideolojiymiş ve sanki kendilerinden başkaları sosyalist olamazlarmış gibi hareket ediyorlar. Enternasyonalizm denince böylelerinin aklı fikri Vietnam’da, Çin’de, Küba’da, Filistin’de. Enternasyonal olmak için en iyi koşulları PKK ve Önder Apo oluşturdu. Ayrıca, en iyi enternasyonalist önce kendi ülkesinde devrim yapandır diyor, Lenin. Devrimin bir kültürel ve sosyal gelişim olduğunu Önder Apo iyi analiz etti.
Sosyalizmin en iyi gelişeceği yer en çok ezilenin olduğu Kürdistan’dır. En çok ezilenler sosyalizmi doğru bir şekilde geliştirebilirler. Önder Apo “Sosyalizmde ısrar ısrar insan olmakta Isrardır ” diyor. Demekki sosyalizm masa başında laf olsun torba dolsun tartışması değildir. İnsanın insanı sevmesi ve insanın insan için gerektiğinde hayatını feda etmesidir. PKK bundan dolayı kendisini bir fedailer hareketi olarak tanımlıyor. Bu fedailik askeri savaşçılık olarak anlaşılmamalı yani bir eylemde canını feda etmek değil, hayatın her alanında gerektiğinde her fedakârlığı yapmayı gerektirir. Örneğin, Kürdistan imara ihtiyaç duyulan bir coğrafyadır, Kürt gençleri Kürdistan’ın modernleşmesi için her türlü fedakarlığı yaparlar, beş kuruş para almadan kendi ülkelerinin mimarisi için kuru ekmeğe bile çalışırlar. Kürt halkının misafirperverliği en iyi fedailik ve fedakârlık değil midir? Misafirperverlik ve ekmeğini paylaşmak komünal yaşam değerleridir. Komünist insan, hiç tanımadığı bir aileyi kendi ailesi gibi gören ve paylaşılması gereken herşeyi hiç tanımadığı aileyle paylaşabilendir. Komünist sınır tanımaz, komünistin ailesi bütün insanlıktır. Kürdistan’ın kapısı bütün insanlığa açıktır. Dünyanın her yerinden çok sayıda enternasyonal devrimci Kürdistan’da toprağa akıp sosyalizmin tohumları oldular.
Kürt kadını eşitlik ve özgürlük için dünya kadınlarına ilham kaynağı olmuştur. Önder Apo, sosyalizme ilişkin yeni bir ideoloji geliştirmedi tabiki, ancak reel sosyalizmin içine düştükleri yetersizlikleri, eksiklikleri tespit etmiş, sosyalizmin nasıl yaşanılırsa gelişebileceğini tespit etmiş, sosyalizmi devletin esaretinden ve kirinden kurtarmıştır. Reel sosyalizm kadın sorununa da bir çözüm bulamadı, erkeğin gölgesinde gelişecek devletçi sosyalizmle kadının özgür olacağını düşündüler. Sosyalizm mücadelesiyle sosyalizmi içiçe yürütmek ve yaşamak sosyalizmin en iyi temsiliyeti demektir. Sosyalizmin hem mücadelesi hemde yaşanılması PKK’de ve Kürdistan’da gerçekleşiyor. Rojava’daki kooperatifler ve kömünler Önder Apo’nun paradigmasının meyveleridir. Bazıları masa başı lafazanlık sosyalistleriyken Önder Apo ve PKK yaşamın özlülüğünün sosyalistidir. Birşeyi konuşmak değil yaşamaktır değerli olan.
Kemal Söbe
