HABER MERKEZİ- Kemal Söbe’nin Kaleminden
“Ulus devlet, ulusal maske takmış bir egemenlik aracıdır. Bu egemenlik aracının ulus maskesi takarak kendisini ulusun çıkarlarını koruyan bir güç olarak göstermesi, özellikle vahşi kapitalizm koşullarında ve sanayinin geliştiği koşullarda toplum içinde oldukça geniş bir alanda etki yaratmış, milliyetçiliği dalgalandırarak, demokrasiden, özgürlükten, adaletten ve vatanseverlikten söz ederek topluma yön vermiş kendi egemenlikçi iktidarına her türlü desteği ve dayanağı yaratmıştır. Oysa ki sınıfların en derin ve katmerli bir şekilde yaşanıldığı kapitalizmde ‘ulus devlet’ sadece kapitalist sistemi meşrulaştırma aracıdır ve bu araç toplumun ve bireyin beynine nüfuz ederek varlığını devam ettiriyor. Sadece sermayesinin varlığını koruma muhafızı olan devlet toplum tarafından baba olarak bilinir ve insanlar, devlete kulluk yapacak derecede devlete bir bağımlılığı yaşarlar. Dikkat ederseniz, sürekli insanlar devlete borçlular, bu borca da vatan borcu diyorlar. Devletin varlığının olması gereken koşullarda toplum ve insan devlete kurban ediliyor. Bütün bunlar ulusa hizmet ediyormuş görüntüsü verilerek yapılıyor. İnsanın devlete kurban edildiği durumlarda devletin insana ve topluma ne gibi bir iyiliği olabilir acaba?
Açık zindanı andıran ulus devlet sistemlerinde insan özgür olabilir mi? Toplum karşıtı olan her faaliyet iktidara ve devlete hizmet eder. Kapitalizmin geliştirdiği bireysel özgürlük toplum karşılığında ifadesini bulur. Toplumsal değerlerden ve yaşamdan kopan birey gerçekten özgür olabilir mi? Toplumun köle olduğu koşullarda birey nasıl özgür olabilir? Birey toplumuyla özgüdür ve vardır. Toplumdan kopmuş birey zaten yaşamını yitirmiş insan demektir. Ulus devlet rejiminden beslenen kapitalizmde toplumsal değerlerini kaybetmiş ucubeleşmiş bir insan türü var. Yani kendi türünün kasaplığını yapan insan türü, doğallıktan kopmuş insan türüdür. Kapitalizm sadece sermaye odaklı bir sistem olduğuna göre, ki kapital kavram olarak sermaye ve anamal anlamına gelir, bu sistem bütün tarihsel ve kültürel, toplumsal değerlere konarak yaşamaya devam eder. Nereye baksak, hangi ilişkiyi görsek maddiyat ve para kokuyor. İnsanların nefesi bile para kokuyor. İnsan onuru pazarda satılan eşya haline getirilmiştir. Bundan dolayı, Önder APO, ulus devleti ve sistemi olan kapitalizmi insanlık için tehlikeli buluyor ve bundan kurtuluşun yolunu gösteriyor.
Öz yönetimde, sermayenin koruyucu gücü olan, küçük bir sermaye ve asker bürokrat sınıftan oluşan oligarşik bir yapı yoktur. Öz yönetimde ulusal kimlikler kardeşçe varlıklarını sürdürüyorlar ve kapitalizm yaratığı yapay ulus devlet sınırları yoktur. Bazıları, ulus devletin olmamasını ulusun olmaması olarak görüyorlar. Bu tamamen yanlış bir zihniyettir. Devleti var eden toplum olmuştur. Dolayısıyla toplumun komünün güçlü olduğu koşullarda devlet varlık gösteremez. Toplumun yaşamak için, özellikle özgür yaşam için devlete ihtiyacı yoktur. Devletin olduğu yerde değil özgürlük kölelik ve kulluk olur. Demek ki devlet toplumu var etmedi ve devletin olmaması toplumun yok olmasına yol açmaz, tam tersi, devletin ortadan kaldırılması toplumun gerçek var oluşunu sağlar. Bu açıdan ulus devleti doğru tanımak ve ne gibi işlevleri olduğunu bilmek önemlidir. Bazı Kürtler, PKK’nin ve Önder APO’nun ulus devlet çizgisine olan yaklaşımlarını Kürdistan’dan ve özgürlükten uzaklaşmak olarak değerlendiriyorlar. Oysa ki Öz yönetimde Kürdistan gerçek anlamda var olur ve halk özgür olur. Devletten hak bekleyen ve beklenti içinde olanlar ne kendi kendinilerini yönetebilir ne de özgür olabilirler.
Özgür olmak kendi kendini yönetmek demektir. Yönetilenler özgür de olamazlar üretken de olamazlar. Ulus devlet yönetilmeye alışmış toplumların bir isteği olabilir. Demek ki ulus devlete karşı olmak ulusal değerlere karşı olmak demek değildir. Çünkü ulusal özgürlük tahakkümün ve iktidarın olmadığı koşullarda olur. Bu açıdan, PKK ve Öcalan ulus devletten neden vazgeçti diyenlere özgürlüğün ne olduğunu ve nasıl yaşanılması gerektiğini doğru bir şekilde öğrenmelerini tavsiye ediyoruz. Ulus devleten vazgeçmek Kürdistan’dan ve ulusal kimliğimizden vazgeçmek demek değildir. Toplumların özgürlüğü için en doğru sistem öz yönetimdir yani doğrudan demokrasi, toplumun tamamının yönetimde söz sahibi olması ve kendi yaşamına yön vermesi. İnsanlar devletin binlerce yıllık etkisini yaşadıkları için, devletsiz yaşamayı sanki yaşamın sonuymuş gibi düşünüyorlar. Aslında gerçek yaşamın başlangıcı devletin olmadığı toplumun politik ve kültürel olarak geliştiği koşullarda olur. Özgür yaşamın dirilişi devlet denilen kanserin öldürülmesiyle mümkün olabilir. Kuzu maskesi takan kurt nasıl ki kuzunun dostu değilse ulus devlet maskesi takan iktidar aracı olan devlette ulusun dostu değildir.”
